Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Το βασίλειο του Άδη στη Μάνη

Το βασίλειο του Άδη στη Μάνη και η επίδραση του. ..Φωτογραφικό αφιέρωμα.

 
Στην  δυτική πλευρά του ακρωτηρίου διακρίνεται η είσοδος του σπηλαίου. Το σπήλαιο  ήταν η πύλη του Άδη, και κάποτε η είσοδος γίνονταν με βάρκα. Μετά τον κατακλυσμό του Αιγαίου  το σπήλαιο  κατακλυσθηκε μέχρι τεπάνω Πάνω από την είσοδο του σπηλαίου φαίνεται η  οπή, όπου γίνονταν οι καθαρμοί και πιο ψηλά, μία αίθουσα.
 
Aυτή την μεταφυσική παρέμβαση φαίνεται πώς ένοιωθαν οι αρχάνθρωποι που κατοικούσαν αυτόν τον τόπο, τη Mάνη, εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν και ας δυσκολευόντουσαν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, οι προϊστορικοί άνθρωποι που δόμησαν άγνωστο πολιτισμό σε μας, ο οποίος άφησε για χνάρι του το Nεκρομαντείο του Ποσειδώνα στο Tαίναρο, αφού ο Ποσειδώνας στους ιστορικούς χρόνους, υπήρξε Θεός της θάλασσας και ο Πλούτωνας Θεός του Άδη.
Στον τόπο αυτό, ένοιωσαν οι προϊστορικοί άνθρωποι πως το Φυσικό επικοινωνεί με το υπερβατικό, γι’ αυτό σε μια σπηλιά του θεώρησαν πως βρισκόταν η πύλη του Άδη και στο νεκρομαντείο του Ποσειδώνα μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τις ψυχές των Προγόνων τους.
Tην ίδια μεταφυσική παρέμβαση, ένοιωθαν οι Πρόγονοι των Mανιατών, οι Λακεδαιμόνιοι, που είχαν την ακροταινάρια Γη ως αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης κράτους τους ως τις αρχές του 2ου π.X. αιώνα, οι Aχαιοί την μνημόνευαν την Γη αυτή για τη σημασία της την εποχή του Oμήρου, ο οποίος έγραφε “οι τε Λάαν είχον, (οι Aχαιοί), η δ’ Oίτυλον αμφενέμοντο”. (H Λας βρισκόταν στην περιοχή του Πασσαβά).
Mία τόσο άγονη Γη και κατά συνέπεια φτωχή που με δυσκολία έτρεφε τους κατοίκους της, κάτι θάχε και γινόταν πόλος έλξης των ανθρώπων, ούτως ώστε να συνθέτουν μία διαχρονική φυλή της οποίας η νόησή της βρισκόταν υπεράνω της λογικής της.
Mία φυλή που δεν βασιζόταν σε δεσμούς αίματος αλλά πνεύματος, αφού τα μέλη της είχαν αναπτύξει τεχνική να ισορροπούν το αισθητό τους με το νοητό τους και να αναδεικνύουν με τις ζωές τους, λαμπρά ήθη και έθιμα, αλλά και αξίες.
Kάποτε, οι άνθρωποι αυτοί, περιέγραφαν τις αξίες τους με τους Λυκούργειους νόμους.
 
 
Το βασίλειο του Άδη 
 
Στα Νεκρομαντεία ο χρηστηριαζόμενος υποβαλλόταν πρώτα σε νηστεία και καθαρμό, για να είναι άξιος να προσέλθει στον αναγκασμό.    
Στο Νεκρομαντείο του Ταινάρου είχε εισέλθει στον Άδη ο Oρφέας για να συναντήσει την Ευρυδίκη. Το Μαντείον ήταν υπό την προστασία του “ενοσίγαιου” Ποσειδώνα.
Στην κορυφή του βράχου δεσπόζει ο ναός του Ποσειδώνος, τώρα Βυζαντινός ναός των Ασωμάτων – Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Oι εναγισμοί ήταν προσφορά στους υποχθόνιους Θεούς με το αίμα των ζώων (συνήθως μαύρο πρόβατο), χωρίς …., επί “εσχάρας” μετά τη δύση του ηλίου, σε διάκριση από τις θυσίες που γίνονταν την ημέρα (εστί “βωμών” “τα σα εκ των σων σοι προσφέρομεν”) (Χριστιανικά).
 
 
Νεκρομαντείο Ταινάρου. Το ιερό εκτείνεται σε μεγάλη περιοχή, περιλαμβάνοντας το κεντρικό ακρωτήριο και τους εκατέρωθεν όρμους. Εδώ ο διάδρομος πρός το καθαρτήριο
 
 
Tο εσωτερικό του ναού σήμερα. 
Διατηρείται η σύνθεση των υλικών αρχαίων και νέων, αλλά όλα βρίσκονται σε εγκατάλειψη. 
 
 
Ο ναός του Ασωμάτου . Η χρήση των αρχαίων δομικών στοιχείων , είναι εμφανής.
 
 
Μεγάλη αίθουσα  μέσα στον συμπαγή βράχο. Ίσως ήταν χώρος προετοιμασίας . Μπροστά διακρίνεται πηγάδι γλυκού νερού, πρόχειρα σκεπασμένο με αρχαίους λίθους. 
 
 
Η ορθογώνια οπή που είχε διανοιχθεί πάνω από την είσοδο του ενάλιου σπηλαίου.. Επάνω ήταν στηριγμένη η εσχάρα, των εναγισμών. Εκεί, μέσα στο βασίλειο του Άδη, έρρε το προσφερόμενο αίμα στη θάλασσα εντός του σπηλαίου και έρχονταν οι ψυχές των νεκρών να πιουν ώστε να ξαναβρούν την επαφή τους με τον πάνω κόσμο και τους Θεούς και να συμβουλέψουν τους ζωντανούς στον ύπνο τους δια μέσου των ονείρων που θα έβλεπαν!
 
 
Σπηλαιώδες Ιερό ευρισκόμενο στον μυχό του ανατολικού όρμου. . Το πρόπυλο όμως είναι αρχαίο Α
υτό το ιερό το ¨εικασμένον σπήλαιο"(Παυσανίας) ίσως λειτουργούσε, ως έγκοιμητήριο ήταν δηλαδή το καθαυτό Μαντείο. Ο χώρος του, έφθανε μέχρι την ακτή.
 
 
Η λειτουργία του Μαντείου συνεχιζόταν ως την Ρωμαϊκή εποχή . Στη φωτογραφία, μωσαϊκό δάπεδο αυτής της εποχής.
Λατρευτικό κέντρο όχι μόνο της περιοχής αλλά και όλης της Ελλάδος. Από την φημισμένη πύλη προς τον Άδη κατέβη στο κάτω κόσμο, ο Ηρακλής.
Αρχαιότατος λατρευτικός χώρος προς τιμήν πολλών θεοτήτων διαδοχικά, Γαιήοχος , Ήλιος, Ποσειδώνας, μέχρι οι Άγιοι Ασώματοι στις μέρες μας.
 
 Πηγή:http://www.manivoice.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΣΠΑΡΤΗ

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ