Διάταγμα των αυτοκρατόρων Θεοδόσιου και Βαλεντινιανού προς Έπαρχο Πραιτορίου Ισίδωρο
"Διατάσουμε, όλα τα ιερά και οι ναοί (δηλαδή οι ναοί της ελληνικής θρησκείας του δωδεκαθέου) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα, να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του σημείου της χριστιανικής θρησκείας... αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή, εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου". ( 14 Νοέμβ. 435 μετά απαρχής Χριστιανικής Χρονολόγησης μ.α.χ.χ.)
ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΙ ΚΩΔΙΚΑΣ (Codex Justinianus) 1.10.8
Σύμφωνα με τον ιστορικό Προκόπιο, στο έργο του "Απόκρυφη Ιστορία", ο Ιουστινιανός, γνωστός και ως Γιουτπράδα, πολύ
αργότερα πήρε το όνομα του Flavius Justinianus. Το πραγματικό του όνομα ήταν Πέτρος Σαββάτιος και πρόκειται για την Ελληνοποιημένη μορφή του ονόματος Κηφάς (Πέτρος) Σαμπετάϊ (Σαββάτιος) Προς ειδωλολάτρας, ή τελούντες θυσίες εις ναούς. Αυτοκράτορας Κωνστάντιος Α' προς Ταύρο, Έπαρχο Πραιτορίου - 354 μ.α.χ.χ.
"Είναι απαίτηση μας να κλείσουν όλοι οι ναοί των πόλεων και επαρχιών στην οικουμένη, καθώς και να απαγορευθεί η είσοδος σ' αυτούς, για να μη διαπραχθεί έγκλημα. Θέλουμε επίσης να απέχουν όλοι απ' τις θυσίες. Διότι, αν κάποιος με κάποια δύναμη παραβεί το νόμο, θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό. Αν οι διοικητές των επαρχιών αμελήσουν να τιμωρήσουν τέτοια αδικήματα, θα τιμωρηθούν με προγραφή και αντίστοιχη τιμωρία.”11.1 Αυτοκράτορες Γρατιανός, Βαλεντινιανός και Θεοδόσιος Α' προς Κυνήγιο, Έπαρχο Πραιτορίου
"Δεν θα πάρει κανείς το θάρρος να διαπράξει θυσίες, να επιθεωρήσει τα εντόσθια και να αποκτήσει μάταιες ελπίδες ή, ακόμη χειρότερα, να γνωρίσει τα μελλούμενα συμβουλευόμενος τέτοια αηδιαστικά πράγματα. Μεγαλύτερη τιμωρία θα έχουν εκείνοι που παρά την απαγόρευση Μας επιχειρήσουν να εξερευνήσουν την αλήθεια του μέλλοντος ή του παρόντος." - Ιούνιος, 385 μ.α.χ.χ. 1.11.2 [a. 385]
Αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος προς Μακρόβιο και Βικάριο Προκλιανό Όπως απαγορεύθηκαν οι θυσίες, έτσι θέλουμε να διατηρήσουμε το διάκοσμο των δημοσίων έργων. Όποιος επιχειρήσει να καταστρέψει αυτά τα έργα, δεν βασίζεται σε καμία εξουσία. Αν τυχόν εμφανίσει κάποια αυτοκρατορική απάντηση ή νόμο για να υπερασπίσει τον εαυτόν του, τα έγγραφα αυτά θα αποσπασθούν απ' τα χέρια του και να παραπεμφθούν στη Σοφία Μας." - Φεβρουάριος, 399 μ.α.χ.χ. [a. 399] I.11.3

Αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος προς Απολλόδωρο, Ανθύπατο Αφρικής -399
"Οπως καταργήθηκαν με ισχύοντα νόμο οι βέβηλες (δηλ. Ελληνικές) τελετουργίες, έτσι δεν επιθυμούμε να απαγορευθούν οι συγκεντρώσεις στις πόλεις και η κοινή διασκέδαση. Επιτρέπουμε στο λαό να επιδοθεί σε απολαύσεις, σύμφωνα με τα παλαιά έθιμα, χωρίς όμως καμία θυσία ή καταραμένη δεισιδαιμονία. Επιτρέπουμε ακόμη και η συμμετοχή σε εορταστικά δείπνα, αν το απαιτήσει ο δήμος με ψήφο" (11-4.)
Αυτοκράτορες Ονώριος και Θεοδόσιος προς Δήμο Καρχηδονίων - 415 μ.α.χ.χ. "Διατάσσουμε να προσαρτηθούν στο αυτοκρατορικό ταμείο όσοι τόποι υπάγονταν προηγουμένως στο θρησκευτικό σφάλμα των παλαιών. Αυτά όμως που σε οποιοδήποτε μέρος είχαν περιέλθει σε κάποια πρόσωπα, είτε ως δωρεά προηγουμένων ηγεμόνων είτε ως δική μας παραχώρηση, θα παραμείνουν ως μέρος της δικής τους περιουσίας έπ' άπειρον. Αυτά βεβαίως που με πολλά διατάγματα έχουμε χαρίσει στη σεβαστή Εκκλησία, αυτοδικαίως θα τα διεκδικεί αυτή." (11.5)
Αυτοκράτορες Βαλεντινιανός και Μαρκιανός προς Παλλάδιο, Έπαρχο Πραιτορίου - 451 μχ
"Κανείς δεν θα τιμήσει και δεν θα λατρέψει σε ναούς, οι οποίοι έχουν ήδη κλείσει.
Από τώρα και στο εξής δεν θα αποδίδονται οι, τιμές που αποδίδονταν προηγουμένως σε ανόσια και μιαρά αγάλματα. Δεν θα στολίζονται με στεφάνια οι ανόσιοι ναοί, δεν θα ανάβονται ανόσιες φωτιές, δεν θα καίγονται θυμιάματα, δεν θα σφαγιάζονται θύματα, ούτε θα βρέχονται τα πάτερα με κρασιά για να διαπράττονται την ιεροσυλία αυτής της θρησκείας. Επίσης όποιος τελέσει θυσία, ενάντια στους αυτοκρατορικούς νόμους Μας και τις απαγορεύσεις των ιερότατων παλαιών διαταγμάτων, και κατηγορηθεί δημοσίως και μπροστά σε δικαστή ότι έχει διαπράξει τέτοια εγκλήματα, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου και προγραφή της περιουσίας του. Ας γνωρίσουν οι αξιωματούχοι ότι θα έχουν την ίδια ποινή με αυτούς που θυσιάζουν, αν εξακολουθούν να εορτάζουν παράνομες θυσίες που καταδικάζονται ρητώς. Διότι, αν κάποιος αξιωματούχος αποκαλυφθεί ότι έχει διαπράξει τέτοιο έγκλημα, θα υποχρεωθεί να πληρώσει ο ίδιος στο αυτοκρατορικό ταμείο πενήντα χρυσές λίβρες και πενήντα λίβρες τα μέλη της ακολουθίας του." (11.7)

Αυτοκράτορες Λέων και Ανθέμιος Σεβαστοί προς Διόσκωρο Έπαρχο Πραιτορίου - 472 μχ
"Δεν θα τολμήσει κανείς να πράξει αυτά που απαγορεύθηκαν σ' αυτούς που επιμένουν στις ειδωλολατρικές δεισιδαιμονίες, οι οποίοι γνωρίζουν ότι οι πράξεις τους είναι δημόσιο έγκλημα. Θέλουμε αυτές οι τελετές να σταματήσουν εντελώς και αν σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι γίνει μια τέτοια τελετή, εν γνώσει του ιδιοκτήτη, αυτό το λιβάδι ή σπίτι θα προσαρτηθεί στο ταμείο της Εκκλησίας. Αυτός που εν γνώσει του έδωσε τη συγκατάθεση του να μιανθεί ο τόπος του με τέτοιο έγκλημα, αν έχει κάποιο πολιτικό ή στρατιωτικό αξίωμα, θα αποπεμφθεί απ' το αξίωμα του και θα χάσει την περιουσία του, επίσης θα βασανιστεί με μεταλλικά εργαλεία, σύμφωνα με το δημόσιο και ιδιωτικό δίκαιο, και θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία. (11.8)
ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1.10.9 και Β 1.1.19 ως και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝΑ 6.3.
"Διατάζουμε τους άρχοντες μας, αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστατους επισκόπους, να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνικής θρησκείας (δηλαδή να αναζητούν περιπτώσεις τελέσεως ιεροτελεστιών της ελληνικής θρησκείας), έτσι ώστε να μην συμβαίνουν(οι ιεροτελεστίες αυτές), αλλά και αν συμβαίνουν, να τιμωρούνται... Κανείς να μην έχει το δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (την περιουσία του) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε, σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνισμού (δηλαδή ιεροτελεστία της ελληνικής θρησκείας)... όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μ' αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται (δηλαδή θα κατάσχονται). Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διστάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βασιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την ελληνική πλάνη (εννοεί την ελληνική θρησκεία), με τις οποίες (τιμωρίες!) προσπαθούσαν να διασφαλίσουν την ορθόδοξη πίστη (δηλαδή την ορθοδοξία)"
ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΙ ΚΩΔΙΚΑΣ 1.10.10
"Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) διακατεχόμενοι από την πλάνη (δηλαδή να ακολουθούν την ελληνική θρησκεία) των ανόσιων μυσαρών (δηλαδή των μισητών) Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα (δηλαδή τις ιεροτελεστίες τους) που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο θεό (μας) (δηλαδή τον γιαχβέ)... Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας...(!) Αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών (δηλαδή την ποινή του θανάτου). Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μας, μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους, για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών. Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα. Διαφορετικά ας γνωρίζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (δηλαδή να ζητήσουν μόνοι τους το βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα (δηλαδή θα τους αφαιρείται η ιθαγένεια), ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας, ούτε κινητής, ούτε ακίνητης. ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον, θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες, θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (δηλαδή κλείσιμο σχολών!), που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανόσιων Ελλήνων, ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μη μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άνθρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας, μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του, θα τιμωρηθεί με τις προαναφερθείσες ποινές, θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο, τα παιδιά, όταν είναι σε μικρή ηλικία, θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή, (δηλαδή υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία, πρέπει να συχνάζουν στις ιερότατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες. Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά πλάνη (δηλαδή την ελληνική θρησκεία και φιλοσοφία), θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθόδοξων χριστιανών. Όσοι δε, έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα, ή μεγάλη περιουσία και για να κρατήσουν τα προσχήματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν, αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη, διατάσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να αποκλεισθούν από τα πολιτικά δικαιώματα τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες, αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη, θεσπίζουμε αυτούς τους νόμους για τους αλητήριους Έλληνες" (δηλαδή έτσι μας έβλεπαν οι ορθόδοξοι χριστιανοί τότε που είχαν πολιτική εξουσία),
1. 11. De Paganis, sacrificiis et templis:
"Από τώρα και στο εξής δεν αρμόζει πιά να αποδίδουμε τις τιμές πού αποδίδονταν προηγουμένως σε ανόσια και αηδιαστικά αγάλματα, ούτε να στολίζουμε με στεφάνια ανόσιους ναούς, ούτε να ανάβουμε ανόσιες φωτιές, ούτε να καίμε λιβάνια, (...) και να διαπράττουμε την ιεροσυλία αυτών των θρησκειών. Επίσης όποιος αποπειραθεί να τελέσει θυσία (...) και κατηγορηθεί (...) ότι έχει διαπράξει τέτοια πράγματα, θα υπόκεινται στην εσχάτη των ποινών και σε προγραφή όλης τους της περιουσίας.
1.11.4. "Επίσης ορίζουμε ότι επιτρέπουμε στον λαό να επιδοθεί σε απολαύσεις σύμφωνα με τα παλαιά έθιμα, χωρίς όμως καμία θυσία και χωρίς καμμία καταραμένη δεισιδαιμονία..."
1.11.5 (415). "Επιθυμούμε να προσαρτήσουμε στο αυτοκρατορικό μας ταμείο όλους τους τόπους που προηγουμένως υπάγονταν στη θρησκευτική πλάνη των παλαιών. Αυτά "βεβαίως που με πολλαπλά διατάγματα έχουμε χαρίσει
στην σεβαστή εκκλησία, αυτοδικαίως θα τα διεκδικεί η χριστιανική εκκλησία"
1.11.7. (451). "Διατάσσεται ότι κανείς δεν θα τιμήσει και δεν θα λατρέψει ολόψυχα ιερά, τα οποία έτσι και αλλιώς έχουν κλείσει. Ο παραβάτης θα υπόκειται στην εσχάτη των ποινών και σε προγραφή όλης του της περιουσίας. Αν κάποιος επιφανής διαπράξει τέτοιο έγκλημα υποχρεώνεται να πληρώσει πενήντα λίβρες χρυσού ο ίδιος και πενήντα λίβρες για τους αξιωματούχους της ακολουθίας του στο αυτοκρατορικό μας ταμείο
1.11.9. "Διατάζουμε τους άρχοντες μας (...) να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της Ελληνικής θρησκείας (...) (και) αν συμβαίνουν, να τιμωρούνται. (...) Να μην έχει κανένας το δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη ή να χαρίζει με δωρεά κάτι σε πρόσωπα ή τόπους που έχει επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού. (...) Να διατηρηθούν (...) εν ισχύ όλες τις τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι βασιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την Ελληνική πλάνη, (...)
ΘΕΟΔΟΣΙΑΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ: Αυτοκράτορας Κωνστάντιος προς Ταύρο, Έπαρχο Πραιτορίου : 346 μ.α.χ.χ.
"Απαιτούμε να κλείσουν όλοι οι ναοί όλων των τόπων και πόλεων. Επίσης θα απαγορευθεί η είσοδος σ' αυτούς, για να μην έχουν τη δυνατότητα οι ηλίθιοι να διαπράττουν αμαρτίες. Επιθυμούμε να απέχουν όλοι απ' τις θυσίες και όποιος διαπράξει το αδίκημα αυτό, θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό. Η περιουσία οποίου τιμωρηθεί μ' αυτόν τον τρόπο, θα περιέλθει στα αυτοκρατορικά ταμεία. Επίσης, θα τιμωρηθούν με τον ίδιο τρόπο οι διοικητές των επαρχιών, αν αμελήσουν να τιμωρήσουν τέτοια εγκλήματα" (ΧVI.10.4)
Αυτοκράτορες Γρατιανός, Βαλεντινιανός και Θεοδόσιος προς Αλβίνο, Έπαρχο Πραιτορίου: 391 μ.α.χ.χ. "Δεν θα μολυνθεί κανείς με θυσίες και δεν θα σφάξει αθώο ζώο. Κανείς δεν θα πλησιάσει τα ιερά ή τους ναούς, ούτε και θα τιμήσει εικόνες κατασκευασμένες από ανθρώπινα χέρια, διότι θα είναι ένοχος με βάση τους ανθρώπινους και θείους νόμους. Και οι δικαστές ακόμη δεσμεύονται απ' αυτούς τους νόμους και αν κάποιος απ' αυτούς συμμετάσχει σε ειδωλολατρικές τελετές, περνώντας σε κατώφλι ναού με σκοπό την λατρεία, οπουδήποτε κι αν συμβεί - σε πόλη ή στην διάρκεια ταξιδιού -, θα πληρώσει αμέσως δεκαπέντε χρυσές λίβρες και το προσωπικό του θα πληρώσει ένα ανάλογο ποσό, εκτός κι αν αντισταθούν στο δικαστή και τον καταγγείλουν αμέσως δημοσίως. Όσοι είναι αξιωματούχοι Corrector ή PRAESES θα πληρώνουν πρόστιμο τεσσάρων χρυσών λιβρών και ανάλογο ποσό οι συνοδοί του" (ΧVI.10.10).

Αυτοκράτορες Γρατιανός, Βαλεντινιανός και Θεοδόσιος προς Ευάγριο, Praefectus Augustialis, και Ρωμανό, Κόμη Αιγύπτου: 391 μ.α.χ.χ.: " Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τελέσει θυσίες και να περιφέρεται σε ναούς. Κανένας δεν θα αποδώσει τιμές σε ιερά. Όλοι θα αποδεχθούν ότι ο νόμος Μας τους αποκλείει απ' την παράνομη είσοδο σε ναό. Και αν κάποιος επιχειρήσει να κάνει κάτι σχετικό με τους Θεούς ή με ιερές τελετουργίες και παραβιάσει την αυτοκρατορική μας απαγόρευση, ας γνωρίσει πως δεν θα αποφύγει την τιμωρία και ότι δεν θα έχει τα ειδικά αυτοκρατορικά προνόμια. Επίσης, αν κάποιος δικαστής, εν καιρώ διάρκειας ασκήσεως του αξιώματος του, βασιστεί στα προνόμια της εξουσίας του και μπει ως ιερόσυλος σε μιαρούς τόπους, θα υποχρεωθεί να πληρώσει στο ταμείο μας δεκαπέντε χρυσές λίβρες και το προσωπικό του θα πληρώσει ανάλογο ποσό, εκτός αν τον αντιστρατευθούν ομαδικώς." (VI.10.11)

Αυτοκράτορες Θεοδόσιος, Αρκάδιος και Ονώριος προς Ρουφίνο, Έπαρχο Πραιτορίου- 392 μ.α.χ.χ.
"Κανείς σε οποιαδήποτε κοινωνική τάξη ή ιεραρχικό βαθμό και αν ανήκει, είτε κατέχει κάποια εξουσία είτε έχει αποσυρθεί με τιμές, είτε είναι ισχυρός ή ταπεινός, λόγω καταγωγής ή οικονομικής καταστάσεως και νομικής υποστάσεως, σε κανέναν τόπο και σε καμία πόλη δεν θα θυσιάσει αθώο ζώο σε αγάλματα άψυχα. Ούτε θα τιμήσει, διαπράττοντας κρυφά την ανηθικότητα του, το Λάρητά του με πυρ, την Τύχη του με οίνο, ή τους Πενάτες του με θυμίαμα. Δεν θα ανάψει λυχνάρι σ' αυτούς ούτε θα τοποθετήσει λιβάνι μπροστά τους, μα ούτε θα κρεμάσει στεφάνια προς τιμή τους. Αν τολμήσει κάποιος και απλώσει χέρι σε ζώο για να το θυσιάσει, ή να συμβουλευτεί τα σπαράζοντα σπλάχνα του, θα επιτραπεί σε όλους να τον καταγγείλουν με δημόσια κατηγορία, όπως συμβαίνει με όποιον είναι ένοχος της εσχάτης προδοσίας, και θα τιμωρηθεί με ανάλογη τιμωρία, παρόλο που δεν θα έχει διαπράξει ενάντιο στην ασφάλεια μας. Διότι είναι από μόνο του αρκετά μεγάλο έγκλημα να παραβιάζει κάποιος τους νόμους της φύσεως, να διερευνήσει ζητήματα απαγορευμένα ή να αποκαλύψει κρυμμένα μυστικά και να αποτολμήσει ενέργειες απαγορευμένες, ή να επιδιώξει να μάθει πώς θα τελειώσει η ζωή του ή να υποσχεθεί την ελπίδα του θανάτου ενός άλλου. Και αν κάποιος αποδώσει τιμές και τοποθετήσει αναμμένο λιβάνι μπροστά σε αγάλματα κατασκευασμένα από ανθρώπινα χέρια και προορισμένα να υποστούν τη φθορά του χρόνου και αν, με γελοίο τρόπο, φοβηθεί ξαφνικά τα ομοιώματα που ο ίδιος έχει κατασκευάσει, ή αν τυλίξει ένα δέντρο με γιρλάντες ή αν υψώσει βωμό με χώμα, που έβγαλε ο ίδιος απ' τη γη, ή αν προσπαθήσει μάταια να τιμήσει αγάλματα, προσφέροντας τους δώρα, που αν και είναι ταπεινά αποτελούν απόλυτη προσβολή εναντίον της εκκλησίας, θα τιμωρηθεί με κατάσχεση του σπιτιού ή του τεμαχίου γης που αποδείχθηκε ότι υπηρετούσε την ειδωλολατρική δεισιδαιμονία.
Διατάσσουμε ότι τα μέρη που έχουν μολυνθεί από καπνό λιβανιού, αν ανήκουν βεβαίως σ' αυτούς που έκαιγαν το λιβάνι, θα περιέλθουν στην αυτοκρατορική περιουσία. Αν όμως επιχειρήσει κάποιος να τελέσει θυσία σε δημοσίους ναούς και ιερά, ή σε κτίρια και αγρούς που ανήκουν σε άλλους, και αν αποδειχθεί ότι τέτοια μέρη καταπατήθηκαν εν αγνοία του ιδιοκτήτη τους, ο δράστης θα υποχρεωθεί να πληρώσει πρόστιμο είκοσι πέντε χρυσών λιβρών. Αν οποιοσδήποτε γίνει συνεργός σε τέτοια πράξη, θα τιμωρηθεί με ίδιο τρόπο με αυτόν που διέπραξε το έγκλημα. Επιθυμούμε το διάταγμα αυτό να επιβληθεί απ' τους δικαστές, υπερασπιστές και τους βουλευτές των πόλεων.
Οι πληροφορίες απ' τους υπερασπιστές και βουλευτές πρέπει να δοθούν αμέσως για να φτάσουν γρήγορα στα δικαστήρια, οπότε τα εγκλήματα αυτά να τιμωρούνται αμέσως. Επιπλέον, αν οι υπερασπιστές ή οι βουλευτές θεωρήσουν ότι ένα τέτοιο αδίκημα πρέπει να συγκαλυφθεί, για να γίνει χάρη σε κάποιους, ή αν το αδίκημα παραβλεφθεί από απροσεξία, θα είναι οι ίδιοι υπόλογοι στον οργισμένο δικαστή. Κι αν οι δικαστές πληροφορηθούν για τέτοια εγκλήματα και μεταθέσουν την τιμωρία, συνεργώντας έτσι με τους δράστες, θα πληρώσουν πρόστιμο τριάντα χρυσών λιβρών. Παρόμοια τιμωρία θα έχει και το προσωπικό τους. (ΧVI.10.13 )
Αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος προς Ρουφίνο, έπαρχο Πραιτορίου 395 μ.α.χ.χ. : "Κανείς δεν θα έχει ποτέ το δικαίωμα να επισκεφθεί ναούς ή ιερά, όπου κι αν βρίσκονται, ή να τελέσει μιαρές θυσίες. Συνεπώς, ας μην προσπαθήσει κανείς να απομακρυνθεί απ' το δόγμα της Εκκλησίας. Πρέπει να τηρούνται οι κανόνες που θεσπίσαμε Εμείς πρόσφατα, και να μην τολμούν να παραβλέψουν τα διαταγμάτατων παλαιών αυτοκρατόρων που αναφέρονται στους αιρετικούς και στους ειδωλολάτρες. Ας ξέρουν πως οτιδήποτε έχει θεσπιστεί εναντίον τους απ' τον πατέρα Μας, που τώρα είναι μεταξύ των αγίων, είτε αυτό ορίζει τιμωρία είτε πρόστιμο, τώρα θα εφαρμοστεί με μεγαλύτερη αυστηρότητα.
Επίσης, ας γνωρίζουν οι διοικητές των επαρχιών με τους ακόλουθους τους, οι επικεφαλείς των βουλευτών, οι υπερασπιστές των κοινοτήτων, μαζί με τους βουλευτές και τους διαχειριστές των αυτοκρατορικών Μας κτημάτων, πως αν μάθουμε ότι γίνονται συγκεντρώσεις ειδωλολατρικές στα κτήματα αυτά - χωρίς το φόβο της απώλειας της περιουσίας των, αφού αυτά τα κτήματα δεν μπορούν να προσαρτηθούν στο αυτοκρατορικό ταμείο, διότι ήδη ανήκουν εις αυτόν -, ότι αν έχουν επιχειρήσει τέτοιο αδίκημα, αντίθετα σε αυτό που έχουμε ορίσει, και αν ο δράστης δεν τιμωρήθηκε αμέσως τη στιγμή που τα διέπραττε αυτά, τα πρόσωπα αυτά θα υπόκεινται σε όλες τις απώλειες περιουσιών και τις τιμωρίες που ορίζονται απ' τα παλαιά διατάγματα. Ειδικότερα όμως με το νόμο αυτό ορίζουμε και επικυρώνουμε πιο αυστηρές τιμωρίες κατά των διοικητών. Γιατί αν όλες οι προαναφερθείς νόμοι δεν εφαρμοστούν με επιμέλεια και προσοχή, οι διοικητές θα πληρώσουν όχι μόνο το πρόστιμο που είχε οριστεί εναντίον τους, αλλά αυτό που είχε θεσπιστεί εναντίον των δραστών. Ωστόσο αυτά τα πρόστιμα δεν θα ανακαλούνται στην περίπτωση προσώπων που τιμωρήθηκαν δίκαια με την επιβολή αυτών των προστίμων, εξαιτίας της ιεροσυλίας τους."
Αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος προς Καισάριο, Έπαρχο Πραιτορίου -396 μ.α.χ.χ.
Τα προνόμια που είχαν δοθεί με τους παλιούς νόμους σε ιερείς, μινίστρους, πρεφέκτους ή ιεροφάντες των παλαιών μυστηρίων, γνωστούς με αυτά ή άλλα ονόματα, θα καταργηθούν εντελώς. Τα πρόσωπα αυτά δεν θα είναι μεταξύ των τυχερών που προστατεύονται με τέτοια προνόμια, αφού τα επαγγέλματα τους είναι παράνομα. (ΧVI.10.14) Αυτοκράτορας Κωνστάντιος προς Μαδαλιανό, βοηθό Έπαρχο της Διοικήσεως: (341 μ.α.χ.χ.)

"Να σταματήσει η ψευδής πίστη και να απαγορευθεί αμέσως η τρέλα των θυσιών. Και αν κάποιος παραβιάσει το νόμο του θείου αυτοκράτορα, δηλαδή του πατρός μας, και την εντολή της ευσπλαχνίας μας, και τολμήσει να τελέσει θυσία, θα τιμωρηθεί με την ποινή που του ταιριάζει" (ΧVI.16.10.2)
Η περιουσία όποιου τιμωρηθεί επειδή τελούσε την αρχαία λατρεία, θα περιέλθει στο αυτοκρατορικό ταμείο. 16.10.4

(1 Δεκεμβρίου 356). Αυτοκράτορας Κωνστάντιος προς Κερεάλπ, Έπαρχο της Πόλεως: 353 μ.α.χ.χ.
"Οι νυκτερινές θυσίες που είχε επιτρέψει ο Μαγνέντιος θα σταματήσουν και θα ανακληθούν οι παράνομες αυτές άδειες" (ΧVI.16.10.5)
Αυτοκράτορας Κωνστάντιος και Καίσαρας Ιουλιανός: 356 μ.α.χ.χ. "Διατάσσουμε όσοι τελούν θυσίες ή λατρεύουν αγάλματα να τιμωρηθούν με την ποινή του θανάτου"
(ΧVI.16.10.6) Αυτοκράτορες Γρατιανός, Βαλεντινιανός και Θεοδόσιος προς Φλόρο, Έπαρχο Πραιτορίου: 381 μ.α.χ.χ.
Όποιος τρελός και ιερόσυλος επιδοθεί σε ημερήσιες ή νυκτερινές θυσίες, οι οποίες έχουν απαγορευθεί, για να δεχθεί συμβουλές περί αβέβαιων ζητημάτων, κι αν αποφασίσει ότι πρέπει να χρησιμοποιήσει ή ότι πρέπει να επισκεφθεί ναό για να διαπράξει τέτοια εγκλήματα, ας ξέρει ότι θα τιμωρηθεί με προγραφή της περιουσίας του. Εμείς, με τον δίκαιο θεσμό μας, έχουμε ορίσει ότι ο θεός θα λατρεύεται με αγνές προσευχές και όχι να εξευτελίζεται με χυδαία άσματα, (ΧVI.16.10.7)
Όποιος περάσει το κατώφλι ναού με σκοπό τη λατρεία θα υποχρεωθεί να πληρώσει αμέσως δεκαπέντε λίβρες χρυσού και το προσωπικό του θα πληρώσει χωρίς χρονοτριβή το ανάλογο ποσό. Όσοι έχουν αξιώματα θα πληρώσουν ο καθένας τέσσερις λίβρες και ανάλογο ποσό θα πληρώσουν και οι συνοδοί τους 16.10.10
(24 Φεβρουαρίου 391). Η λίβρα ήταν μονάδα βάρους που αντιστοιχούσε περίπου σε 500 γραμμάρια και ένας απλός πολλαπλασιασμός θα μας αποκαλύψει πόσο εξοντωτικό ήταν το πρόστιμο για τους Έλληνες που επέμεναν να λατρεύουν τους θεούς τους. Π.Χ. 15 Λίβρες Χ 500 Γραμ. = 7.500 Γραμ. ή 7,5 Κιλά Χρυσού Χ 2.000.000 Δρχ. το κιλό = 15.000.000 Δρχ. περίπου. Αν κάποιος δικαστής γίνει παραβάτης του νόμου θα πληρώσει στο ταμείο μας δεκαπέντε λίβρες χρυσού και το προσωπικό του θα πληρώσει ανάλογο ποσόν 16.10.11 (16 Ιουνίου 391).

0 δράστης θα τιμωρηθεί με κατάσχεση του σπιτιού η του τεμαχίου γης μέσα στο οποίο τελείται την "ειδωλολατρεία". Όλα αυτά θα περιέλθουν στην αυτοκρατορική περιουσία με την προϋπόθεση πως τα μέρη αυτά ανήκουν σε αυτόν. Αλλιώς θα πληρώσει είκοσι πέντε λίβρες χρυσού ως πρόστιμο. Οι δικαστές που θα συγκαλύπτουν τις υποθέσεις αυτές θα πληρώνουν πρόστιμο τριάντα λίβρες χρυσού 16.10.12 (8 Νοεμβρίου 392).
Κάθε νέος νόμος που γεννάται έχει στόχο του να καλύψει τις ανάγκες που στο μεταξύ έχουν δημιουργηθεί. 0 παρακάτω νόμος μας αποκαλύπτει τα τεχνάσματα που μεταχειρίστηκαν οι προγονοί μας για να γλιτώσουν τις διώξεις, ασκώντας την λατρεία σε χώρους που ήδη είχαν απαλλοτριωθεί.
"Αν τώρα κάποιοι κάνουν τις συγκεντρώσεις αυτές σε κτήματα που ανήκουν ήδη στο αυτοκρατορικό ταμείο, θα υπόκεινται σε όλες τις απώλειες περιουσίας και τις τιμωρίες που ορίζονται από τα παλαιά διατάγματα" 16.10.13 (7. 8. 395).

Εάν κάποιοι ιδιώτες η αξιωματούχοι, λάτρεις της παλαιάς θρησκείας είχαν άδειες να χρησιμοποιούν την αυτοκρατορική ταχυδρομική υπηρεσία αυτές κατάσχονταν. Αυτοί που τους τις είχαν παραχωρήσει υποχρεώνονταν να πληρώσουν δυό λίβρες χρυσού 16.10.15 (29 Ιανουαρίου 399).
Τα εισοδήματα από φορολογία σε είδος θα αφαιρεθούν από τους ναούς και θα ενισχύσουν τους πιστούς στρατιώτες μας (16.10.19 - 13 Νοεμβρίου 408) (εννοεί τους χριστιανούς). Όλα τα κτήματα που ανήκαν σε μια δεδομένη στιγμή στην δεισιδαιμονία που δικαίως έχει καταδικαστεί και όλοι οι τόποι που προηγουμένως ανήκαν σε όσους φέρουν διάφορα ονόματα και ειδωλολατρικά επαγγέλματα και που προορίζονταν για τις γιορτές τους και τις δαπάνες τους θα μπορούν τώρα να ενισχύουν το εισόδημα του οίκου Μας, αφού η προαναφερθείσα εσφαλμένη πίστη καταργηθεί. Τέτοιου είδους περιουσία θα ανήκει στη σεβαστή Εκκλησία, η χριστιανική θρησκεία θα μπορεί να διεκδικήσει την περιουσία αυτή για λογαριασμό της 16.10.20 (30/8/415).

Αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος προς Ευτυχιανόν, Έπαρχο Πραιτορίου -399 μ.α.χ.χ.
"Όσοι ναοί βρίσκονται στην επαρχία θα καταστραφούν χωρίς φασαρία και οχλαγωγία. Γιατί μόνο όταν θα έχουν γκρεμιστεί και εξαλειφθεί από προσώπου γης, θα έχει καταστραφεί και η υλική βάση επάνω στην οποία στηρίζονται οι δεισιδαιμονίες.(ΧVI.10.16)

Αυτοκράτορες Αύγουστοι Αρκάδιος και Ονώριος προς Απολλόδωρο, Ανθύπατο Αφρικής - 399 μ.α.χ.χ.
Όπως ακριβώς με νόμο μας απαγορεύσαμε τις ειδωλολατρικές τελετουργίες, έτσι δεν επιτρέπουμε να καταργηθούν οι λαϊκές εορταστικές συγκεντρώσεις και η απόλαυση που παίρνουν όλοι από
αυτές. Έτσι αποφασίζουμε ότι, σύμφωνα με τα αρχαία έθιμα, θα εξακολουθήσουν να παρέχονται διασκεδάσεις στο λαό, χωρίς όμως θυσίες ή καταραμένη δεισιδαιμονία, και θα επιτρέπεται στον κόσμο να συμμετέχει σε εορταστικά συμπόσια όποτε το επιθυμεί.(ΧVI.10.17)

Αυτοκράτορες Αρκάδιος, Ονώριος και Θεοδόσιος προς Κούρτιο, Έπαρχο Πραιτορίου. - 408 μ.α.χ.χ.
Τα φορολογικά εισοδήματα θα αφαιρεθούν απ' τους ναούς για να ενισχύσουν το ταμείο για όφελος των πιστών στρατιωτών μας. Αν βρίσκονται ακόμη αγάλματα εντός ναών και ιερά τα οποία λατρεύτηκαν ή λατρεύονται ακόμη από ειδωλολάτρες, όπου κι αν συμβαίνει αυτό, θα ξεριζωθούν εντελώς, αφού αυτός ο κανονισμός έχει διατυπωθεί και επικυρωθεί πολλές φορές. Τα ίδια τα κτίρια των ναών που βρίσκονται σε πόλεις, κωμοπόλεις ή στην επαρχία, θα παραχωρηθούν σε κοινή χρήση. Θα καταστραφούν όσοι βωμοί και ναοί βρίσκονται μέσα σε αυτοκρατορικά κτήματα και θα μεταφερθούν για πιο αρμόδιες χρήσεις. Οι ιδιοκτήτες τους θα υποχρεωθούν να τους καταστρέψουν. Απαγορεύονται τα συμπόσια ή οποιαδήποτε άλλη επίσημη τελετή για τον εορτασμό ιερόσυλων τελετουργιών σε νεκροταφεία. Δίνουμε στους επισκόπους αυτών των περιοχών το δικαίωμα να χρησιμοποιούν εκκλησιαστική ισχύ για να τα αποτρέψουν. Επιπλέον, οι δικαστές που δεν επιβάλουν αυτούς τους νόμους, συνεργώντας έτσι με τους δράστες, θα πληρώσουν πρόστιμο είκοσι χρυσών λιβρών και το διοικητικό τους προσωπικό ένα ανάλογο ποσό" (ΧVI.10.19)

Αυτοκράτορες Ονώριος και Θεοδόσιος (415 μ.α.χ.χ.)
Αν δεν φύγουν οι ιερείς της δεισιδαιμονίας απ' την Καρχηδόνα πριν τις Καλένδες του Νοεμβρίου και επιστρέψουν στις κοινότητες τους, διατάσσουμε ότι θα τιμωρηθούν όπως τους αξίζει. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι ιερείς σε όλη την Αφρική θα έχουν αντίστοιχη τιμωρία, εκτός αν αποχωρήσουν απ' τις μητροπολιτικές πόλεις και επιστρέψουν στις κοινότητες τους. Επίσης, σύμφωνα με ιη νομοθεσία του Γρατιανού, που τώρα βρίσκεται μεταξύ των αγίων, απαιτούμε ότι σε όσα μέρη που είχε εκχωρήσει το λανθασμένο δόγμα των παλαιών με ιερές τελετές, θα περιέλθουν στην ιδιοκτησία του αυτοκρατορικού ταμείου. Απ' τη στιγμή που απαγορεύθηκε να δίνονται δημόσια χρήματα στην χυδαία δεισιδαιμονία, τα οφέλη απ' αυτά τα μέρη θα αφαιρεθούν απ' τους παράνομους ιδιοκτήτες τους. Αν όμως η γενναιοδωρία παλαιών αυτοκρατόρων ή η Μεγαλειότητα μας επιθυμεί να παραχωρηθεί κάποιο μέρος απ' αυτή την περιουσία σε κάποια άτομα, αυτή η περιουσία θα παραμείνει στην κυριότητα τους έπ' άπειρον. Ορίζουμε ότι ο νόμος αυτός ισχύει σε όλη την αυτοκρατορική επικράτεια και όχι μόνον στην Αφρική.
Επίσης επιθυμούμε, όπως έχουν εκφράσει πολλές φορές οι νόμοι, πως αν τέτοιου είδους περιουσία ανήκει στη σεβαστή Εκκλησία, αυτή θα μπορεί να διεκδικήσει την περιουσία αυτή για λογαριασμό της. Συνεπώς, όλα τα κτήματα που άνηκαν σε μια δεδομένη στιγμή στη δεισιδαιμονία, που δίκαια απαγορεύθηκε, και όλοι οι τόποι που προηγουμένως ανήκαν στους Φρεδιανούς ή στους Δενδροφόρους, ή σε άλλους που έχουν διάφορα ονόματα και ειδωλολατρικά επαγγέλματα, και που προορίζονταν για τις εορτές και τις δαπάνες τους, θα μπορούν τώρα να ενισχύσουν το εισόδημα του οίκου Μας, αφού η προαναφερθείσα εσφαλμένη πίστη καταργήθηκε. Ασφαλώς, αν κάτι έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε θυσίες και άρα έχει εξυπηρετήσει την εξαπάτηση ανθρώπων, θα απομακρυνθεί απ' τα λουτρά και απ' τα αγαπημένα μέρη όπου συχνάζει το κοινό, έτσι ώστε να μη δοθεί αφορμή για σφάλματα.. (ΧVI.10.20)

Αυτοκράτορες Ονώριος και Θεοδόσιος προς Αυρπλιανό, Έπαρχο Πραιτορίου -416 μ.α.χ.χ.
Αυτά τα άτομα που έχουν μολυνθεί από την ψευδή πίστη των ειδωλολατρών ή έχουν συμμετάσχει στις εγκληματικές ειδωλολατρικές τελέσεις, δηλαδή οι εθνικοί, δεν θα γίνονται δεκτοί στην υπηρεσία Μας και δεν θα τιμούνται με διοικητικά ή δικαστικά αξιώματα. (ΧVI.10.21)

Οι ίδιοι Αυτοκράτορες προς Ασκληπιοδότο, Έπαρχο Πραιτορίου, 423 μ.α.χ.χ. Οι νόμοι που έχουν εκδοθεί μέχρι τώρα θα εξαλείψουν όσους ειδωλολάτρες υπάρχουν ακόμη, αν και πιστεύουμε ότι δεν έχει μείνει πια κανένας. (ΧVI.10.22)
Οι ίδιοι Αυτοκράτορες προς Ασκληπιοδότο, Έπαρχο Πραιτορίου - 423 μ.α.χ.χ. Προγραφή της περιουσίας και εξορία για όποιον συλληφθεί. Θα συγκρατηθούν όσοι ειδωλολάτρες συνεχίζουν με τις καταραμένες θυσίες σε δαίμονες, παρόλο που θα έπρεπε να τιμωρηθούν με την ποινή θανάτου. (ΧVI.10.23)
Αυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισίδωρο, Έπαρχο Πραιτορίου - 435 μ.α.χ.χ.
Απαγορεύεται σε όλους να επιμένουν σε άθλιες ειδωλολατρικές απόψεις, να προσφέρουν καταραμένες θυσίες και να συμμετάσχουν σε άλλες καταδικασμένες, με παλαιότερες αποφάσεις, τελετές. Διατάσσουμε ότι όλα τα ιερά και οι ναοί τους, που βρίσκονται ακόμη άθικτα, θα καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και θα εξαγνιστούν με ύψωση εκκλησίας. Ας γνωρίσουν όλοι ότι αν, με αποδείξεις και ενώπιον ικανού δικαστή, εμφανιστεί ότι κάποιος έχει παραβιάσει το νόμο αυτό, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου. (ΧVI.10.25)
Το χρήμα ρέει άφθονο στα θησαυροφυλάκια της εκκλησίας όμως οι "δυσεβείς" Έλληνες επιμένουν. Εκτός από τις περιουσίες αρχίζουν να παίρνουν και τα κεφάλια των Ελλήνων. Τα συναξάρια είναι γεμάτα από τα παραληρήματα των χριστιανών που τους βασάνιζαν οι Έλληνες. Όλες οι φλυαρίες τους γίνονται σκόνη μπροστά στο νόμο αυτόν που επιβεβαιώνει τους βασανισμούς των Ελλήνων. Και οι νόμοι συνεχίζουν, όλο και πιο άγριοι, πιο εξοντωτικοί.
Ωστόσο οι νόμοι αυτοί και οι διωγμοί δεν έσβησαν ποτέ την ελληνική φλόγα, που αναζωπυρώθηκε με τον Πλήθωνα τον Γεμιστό και δημιούργησε την Αναγέννηση στη Δύση. Κι όταν το πράγμα έφθασε στο απροχώρητο και οι παπάδες είδαν πως χάνουν την ισχύ και το χρήμα από τα χέρια τους, έφεραν τους Τούρκους.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Μοναδική επιλογή των Ελλήνων τότε ήταν ή Χριστιανός Ορθόδοξος ή νεκρός Έλληνας. Μπροστά σ' αυτές τις εξοντωτικές ποινές: τις εξορίες, τους αποκεφαλισμούς, τις κατασχέσεις περιουσιών και την οδήγηση στην ένδεια, το κλείσιμο σχολείων, τις αφαιρέσεις προνομίων, τον εξευτελισμό της υποχρεωτικής κατήχησης, τον βασανισμό και την νόμιμη θανάτωση κάθε υποστηρικτή της Ελληνικής Θρησκείας αλλά και τον μεγαλοφυή αποκλεισμό κάθε προσχηματικής προσχώρησης, για τους κυνηγημένους Έλληνες σαν τους χειρότερους εγκληματίες, ως ύστατη πράξη επιβίωσης και μοναδική επιλογή σωφροσύνης υπήρξε ο εκχριστιανισμός από την ορθοδοξία. Όμως σήμερα η ορθοδοξία προσπαθεί να μας πείσει ότι μας έσωσε και ότι είναι η συνέχεια της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και κοσμοαντίληψης. Αυτή δυστυχώς υπήρξε η αφανιστική συμπεριφορά της ορθοδοξίας στον παγκόσμιο φωτοδότη και αναντίρρητα προμηθεϊκό πολιτισμό των ελλήνων!
Ο Έλληνας είναι ο μόνος άνθρωπος στην παγκόσμια ιστορία που για να εξασφαλίσει την επιβίωση του, υποχρεώθηκε να θυσιάσει τον ευγενέστερο πολιτισμό της ιστορίας της ανθρωπότητας δηλαδή τον δικό του!!!


Ανθελληνικοί νόμοι της Βυζαντινής νομοθεσίας
«Τα κατά χριστιανών συγγράμματα Πορφυρίου και άλλων αιρετικών καιέσθωσαν, ...οι δε τα λεχθέντα βιβλία έχοντες και αναγιγνώσκοντες, εσχάτως τιμωρείσθωσαν.» («Νομοκάνων» Φωτίου, τίτλ. ιβ΄, κεφ. 2 και 3.)
1. Συγγράμματα Ελλήνων: Καύση επί της πυράς.
«Δει τα Πορφυρίου και των ομοίων αυτού συγγράμματα πυρί καίεσθαι» (παρ. 3).
2. Έθιμο παρατήρησης «σπάλας» του αρνιού: Ποινή σταύρωσης!
«Μηδείς τολμάτω θυσίαν ούτε ποιείν, ως εφοράν το ήπαρ και τα σπλάχνα του θυομένου θρέμματος δια το επαγγέλεσθαι τα μέλλοντα, ει δε τις τολμήσει τι τοιούτο ποιήσαι, επήρτηται αυτώ τιμωρία της σταυρώσεως, είτε περί ενεστώτων, είτε περί μελλόντων δια της σπλαγχνοσκοπίας περιεργάζεται» (παρ. 12). Για να θεσπίζουν τέτοιους νόμους με προβλεπόμενη ποινή την σταύρωση τον ι΄ αιώνα, σημαίνει, ότι δεν είχαν καταφέρει ακόμη να εξαλείψουν τη θρησκεία και τα αρχαία έθιμα.

3. Ελληνικά ιερά: Δήμευση υπέρ της Εκκλησίας
«Πάντας τους τόπους, ούστινας τοις ιεροίς η πλάνη των παλαιών (= Ελλήνων) αφωσίωσε, τη ιδική ημών ουσία βουλόμεθα συνάπτεσθαι... Ταύτα δε, άτινα πολλαίς διατάξεσιν εις την προσκυνητήν εκκλησίαν εβουλήθημεν ανήκειν, η χριστιανική εκκλησία εαυτή διεκδικείτω» (παρ. 15). Έτσι άρχισε να γιγαντώνεται η εκκλησιαστική περιουσία.
4. Προσευχή στα Ελληνικά ιερά: Ποινή δήμευσης όλης της περιουσίας και εξορία.
«Μηδείς εν διαθέσει και ψυχή προσκυνούντος η ευχομένου τα πάλαι (=ελληνικά) κεκλεισμένα ιερά νυν θρησκευέτω· απέστω της ημετέρας γενεάς το τοις αθεμίτοις και καταράτοις ειδώλοις την προτέραν τιμήν αποδίδοσθαι, η στεφανούσθαι ασεβείς των ιερών παραστάδας, η τοις βεβήλοις βωμοίς ανάπτεσθαι πυρσούς... ως δημοσίω δικαστηρίω υπεύθυνος γεγονώς του τηλικούτου δράματος την νόμιμον υπομενέτω κατηγορίαν και ελεγχόμενος δημευέσθω πάσαν αυτού ουσίαν και εξοριζέσθω» (παρ. 17). Δήμευση περιουσίας κι εξορία σε όποιον έκανε οτιδήποτε στα «πάλαι κεκλεισμένα ιερά», όσα δηλαδή δεν είχαν ακόμη κατεδαφίσει (βλ. «Η Θαμμένη Ελλάδα»).
5. Ελληνική τελετή σε ξένο κτήμα τελούμενη από τρίτους: Ποινή δήμευσης περιουσίας (του ιδιοκτήτη!) σωματικά βασανιστήρια (του ιδιοκτήτη του κτήματος) και ισόβια καταναγκαστικά έργα σε μεταλλείο (του ιδιοκτήτη)!
«Όσα πολλάκις τοις της ελληνικής θρησκείας απηγορεύσαμεν, μηδείς επιχειρείτω του λοιπού ποιείν, ειδώς ως δημοσίω εγκλήματι περιπίπτει ο τούτοις τολμών επιχειρείν, επί τούτου δε βουλόμεθα τα τοιαύτα δράματα εκκόπτεσθαι, ότι, καν εν αλλοτρίω αγρώ η οίκω τι τοιούτό ποτε αμαρτηθείη, ειδότων των δεσποτών του οίκου η του κτήματος, αυτός μεν ο οίκος η το χωρίον τω ταμείω προσκυρωθήσεται (= θα δημευθή)· οι δε τούτων δεσπόται υπέρ ων όλως ειδότες συνεχώρησάν τι τοιούτο γενέσθαι, ει μεν αξία τινί η στρατεία κοσμούνται, της αξίας και της στρατείας εκπίπτουσιν, αλλά δημευθέντες τιμωρούνται· ιδιωτικής δε τύχης υπάρχοντες μετά τας του σώματος βασάνους τοις έργοις των μετάλλων διηνεκώς παραδοθήσονται» (παρ. 18). Δηλαδή κι αυτός, στην κατοχή του οποίου ήταν το μέρος, όπου είχε πραγματοποιηθεί τελετή, να καταδικάζεται σε ισόβια αναγκαστικά έργα σε ορυχεία.

«Ζητούντες καθ’ εαυτούς η παρά των επισκόπων μανθάνοντες κωλυέτωσαν οι άρχοντες τα παρά των Ελλήνων, και γενόμενα δε τιμωρείτωσαν η μη δυνάμενοι μηνυέτωσαν και προσκυρούτωσαν όσα προσώποις ελληνικοίς δεδώρηται η καταλέλειπται τοις πολιτικοίς δικαίοις· πάντων όσα κατ’ αυτών η υπέρ των εκκλησιών προεισενήνεκται κυρίων όντων και εντεύθεν βεβαιουμένων» (παρ. 19).
Ο Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός, που εξέδωσε την ανθελληνική νομοθεσία των «Βασιλικών» ήταν γυιός του Αρμενοσλαύου αυτοκράτορα Βασιλείου Α΄ ή νόθος γυιός του Εβραϊκής καταγωγής αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄ (βλ. «Ούτε ένας Έλληνας Βυζαντινός αυτοκράτορας!».) Έγραψε χρησμούς περί του μέλλοντος, προσευχές, θρησκευτικά άσματα και διάφορα άλλα παρόμοια. Αν και συγγραφέας τέτοιων «έργων» όμως, δεδομένου ότι η φιλομάθεια δεν θεωρείται προσόν για το Χριστιανισμό («μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι») του προσήψαν το προσωνύμιο «Σοφός», όχι ως επαινετικό αλλά ως κοροϊδευτικό, γεγονός που αποσιωπάται –για ευνόητους λόγους- από τους σύγχρονους βυζαντινολόγους.
 Πηγή: http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=11565