Το Παγκόσμιο ΣύΣΤηΜα εΠιΓΡαΦής - αΝαΓΝώΣεως Του αΡΧαίου ΚόΣΜου
του Κ. Ι. Μ Π Ο Υ Ζ Α Ν Η - by B O U Z A N I S K.
Το ΚοιΝό, ΠαΓΚόΣΜιο ΣύΣΤηΜα εΠιΓΡαΦής - αΝαΓΝώΣεως Του αΡΧαίου ΚόΣΜου
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
"ιστορικά, μία ελληνική άποψη ήταν, πάντα, μία ενδιαφέρουσα άποψη!"
"απλά της αληθείας τα έπη" και γιά την διαλεύκανση των μυστηρίων του Αρχαίου Λόγου και του Κόσμου ολόκληρου χρειάζονται λίγα και απλά λόγια.
Η Ελληνική αποτελεί την Γλώσσα Αναφοράς του Αρχαίου Ανθρώπινου Λόγου. Χωρίς την στοιχειώδη γνώση τής Ελληνικής κανένα επίτευγμα, σχετικό με τα αρχαία γλωσσικά ζητήματα, δεν θα μπορούσε να καταφέρει κανείς... αλλόφωνος!
Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο γύρω από τις αρχαίες γραφές! Κανένα Εικονογραφικό, Ιδεογραφικό είτε Συλλαβικό Σύστημα Επιγραφής και Αναγνώσεως δεν επινοήθηκε ποτέ γιά εμπορική ή καθημερινή χρήση! Τα πάντα, όλα αυτά, τελούν υπό αίρεσιν. Τον… ξεχασμένο Κώδικα Γλωσσοπλαστίας, Επιγραφής - Αναγνώσεως, Ερμηνείας και Ετυμολογίας του Λόγου ερχόμαστε
να... ξυπνήσουμε και να τον διδάξουμε.
Από εδώ, από αυτό το βήμα1, με ανύπαρκτη την βιβλιογραφία και αδιαμόρφωτη, ακόμη, την τάξη των μαθητών της, θα ξεκινήση και, σταδιακά, θα αναπτυχθή η δική μας, μία ελεύθερη δημοσίευση - διδασκαλία ενός κύκλου δύο μαθημάτων2 σχετικών με τις Αρχαίες Γραφές και την Δυναμική του Ορθού Λόγου.
Εμείς, εδώ, δεν ήρθαμε να επαναλάβουμε, να συμπληρώσουμε ή να συνεχίσουμε. Ήρθαμε να γκρεμίσουμε! Να ανοίξουμε μια κλεισμένη, ήδη, υπόθεση και με την διδαχή μας και τον δόλο - δάσκαλοι εμείς! - να ενθουσιάσουμε μιά νέα γενιά Αποστόλων του Ελληνισμού. Ερχόμαστε να σημάνουμε μία παγκόσμια επιστροφή. Να αναδείξουμε την πρωτόγονη γλώσσα των νοημόνων όντων και να επανεγκαταστήσουμε την δυναμική της πρωτογένειας του Λόγου συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και την δημιουργικότητα του ανθρώπινου πνεύματος.
Δεν είμαστε αναιτιολόγητα υποψιασμένοι! Κρατάμε πάντα ετούτην την υπόνοια! Κάποια εδάφια των κειμένων που, ως αντίγραφα εξ αντιγράφων, μας έχει κληροδοτήσει η αρχαιότητα είναι, ηθελημένα ή μη, “πειραγμένα”! Δεν έχουμε αγαθήν την πίστη! Αντιλαμβανόμαστε και την απορία! Θα ισχυριστούμε, λοιπόν, ότι οι τρέχουσες, οι επίσημες απόψεις, ως σταθερές, έχουν σηματοδοτήσει το πεδίον της έρευνας του ανθρώπινου λόγου εκτρέποντας τους ακαδημαϊκούς ερευνητές, ώστε οι παραγόμενες εργασίες να έχουν την επικύρωση γνώσεων, ενίοτε, αντιδιαμετρικών της αλήθειας! Χάριν παραδείγματος, οι αναγνώσεις των αυθεντικών αρχαίων κειμένων, αδιάβαστων μέχρις προ ολίγου, από αμέλεια και ενθουσιασμό, στην αρχή, και από σκοπιμότητα ή από αβελτηρία, στην συνέχεια, μακράν οδηγήθηκαν από αυτά όσα οι επιγράφοντες έχουν αποτυπώσει. Κείμενα επιγεγραμμένα με το Παλαιογραμμικό & Εικονογράμματο Σύστημα Επιγραφής - Αναγνώσεως, οικεία στους Αρχαίους Έλληνες, δεν προκαλούσαν ώστε, σοφοί τινές, να ασχοληθούν με αυτά τα… μυστήρια.
Έχουμε λόγους, λοιπόν, και μπορούμε να ξεπερνάμε την σχολαστικότητα μαζί με την αγενή “γενναιοδωρία” αυτών που η εποχή μας θεωρεί ειδήμονες, εφ’ όσον, βεβαίως, η δική μας έρευνα, γόνιμη και πειστική, μπορεί να δίνει απλές και αδιαμφισβήτητες τις απαντήσεις της
Προς αποφυγήν οποιασδήποτε παρεξηγήσεως, τρέχουμε να υπογραμμίσουμε ότι ο Ελληνισμός και ό,τι δή ποτέ το Ελληνικό, δεν αποτελεί και δεν αναγνωρίζεται, μόνο3, ως μία φυλετική υπόθεση των νοτιοτέρων της Αρχαίας Ευρώπης, των Βαλκανίων ή της Ιταλίας, των λαών των νήσων του Αιγαίου, της Μικράς Ασίας, των αγριτών του Κλεινού Άστεως, των λαών της κοιλάδος του Ευρώτα ή του Ακσιού, διάσημων Ελληνικών φύλων των ιστορικών χρόνων με δυναμική, πολιτισμό, πλούσια την ιστορία και, ενίοτε, αυτοκρατορικές τις βλέψεις. Ο Ελληνισμός, ιστορικά, αποτελεί μιάν ανοιχτή ιδεολογία των Λαών της Σαλός της Aνατολικής Μεσογείου, με πυρήνα τον Αιγαιακό και τον Περιαιγαιακό χώρο, που με την δυναμική του εμπορίου, των επιστημών και της τέχνης εξαπλώνεται, δάσκαλος και κατακτητής, μέχρι τις άκρες, ενός, τόσον μικρού, χωρίς τελειώματα, κλειστού σφαιρικού κόσμου. Ο «'ελληνισμός», με το εύρος της αρχαίας του έννοιας, δόγμα γαρ, και την ρωμαλέα ιστορική του παρουσία και διαδρομή, υπογραμμίζει και επισημαίνει και κρατά ακέραιες τις διαστάσεις μιάς παγκόσμιας, απόλυτα οικουμενικής και, ταυτόχρονα, ανθρωποκεντρικής, πολιτισμού και ανθρωπισμού, γόνιμης, των αρίστων, δημοκρατικής ιδεολογίας.
Μπουζάνης Κ. Ι. - Bouzanis Κ. -
1. http://bouzanis.blogspot.gr/ Έχει δημοσιευτεί και σε: http://users.sch.gr/kim1954
2. ΜΑΘΗΜΑ 1o: Το ΚοιΝό (ΠαΓΚόΣΜιο) ΣύΣΤηΜα εΠιΓΡαΦής - αΝαΓΝώΣεως Του αΡΧαίου ΚόΣΜου.
ΜΑΘΗΜΑ 2o: η ΓΛωΣΣιΚή ΠαΡαΓωΓή και ο εΜΠΛουΤιΣΜός του αΝΘΡώΠιΝου ΛόΓου (ΓΡαΜΜαΤιΚή, ΠοιηΤιΚή - ΔοΜιΚή αΝάΛυΣη του εΛΛηΝιΚού ΛόΓου). η ΓΛωΣΣιΚή ΠαΡαΓωΓή και ο εΜΠΛουΤιΣΜός των εΘΝΙΚών ιΔιωΜάΤων εΚ του εΛΛηΝιΚού ΛόΓου.
3. Bill Clinton, τ. Πρόεδρος των USA. Εν Αθήναις, Νοέμβριος 1999. Σε επίσημο γεύμα προς τιμήν του, στο Προεδρικό μέγαρο, ομολογία-δήλωση και μάλιστα στα ελληνικά: «Είμαι, και εγώ Έλληνας!».
Barack Obama, Πρόεδρος των USA. Λευκός οίκος, Άνοιξη 2014. Γιά επέτειο 25ης Μαρτίου 1821. Δήλωση: «Για μια μέρα, όλοι είμαστε Έλληνες!»
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το γκρέμισμα και η επιστροφή
Μην προσπαθήσετε να διαχειριστείτε ένα αδιέξοδο, άλλα νομίζοντες, χωρίς το κόστος και του ολέθρου την ανταμοιβή. Θα καταλήξετε, μοιραία, σε χίλιους καθημερινούς συμβιβασμούς καί εκατό χρόνια μετά, όχι για της σωφροσύνης την έλλειψη ούτε γιά της εποχής σας την αφέλεια, αλλά για το καθόλου ευφυές της καθ’ έξιν απάτης, άγνωστους, μέσα σε ανώνυμους, θα σας λιθοβολήσουνε δημόσια! Αλήθεια, ποιος από σας, τους τόσον επηρμένους, την αντέχει αυτήν την διαπόμπευση και ποιός την βασανιστική την άγνοια;
Κάλπης, ο κάπηλος! Κάλπη δάσκαλε, μην ’πεις τίποτα για το ταξίδι που ποτέ δεν έκανες… Σοφός ερμηνευτής, ο ερευνητής μιας επιτυχίας και ο χρυσοθήρας ο χρυσωμένος, μύστες κι οι δυό αξιοθαύμαστοι! Αδιέξοδο σημαίνει όχι το ταξίδι. Ποιος ασχολείται με τα ταξιδέματα των άλλων; Αδιέξοδο σημαίνει την επιστροφή χωρίς τίποτα το πολύτιμο στα χέρια! Ψάχνουμε το χρυσάφι, είπε ο χρυσοθήρας. Δεν θα γυρίσουμε ποτέ με άδεια τα χέρια! Συνηθίσαμε τα όνειρά μας να τα κάνουμε ιστορίες όμορφες και ψεύτικες. Χωρίς το χρυσάφι, το φωτεινό χρυσάφι του ήλιου, σε ποιόν να πούμε τίποτα; Κάλπη δάσκαλε, μην ’πεις τίποτα για το ταξίδι που ποτέ δεν έκανες…
Αληθές, το ορθόν! Και το αληθές, άμα τη εμφανίσει, πόσο απλό φαίνεται! Το αληθές καταπληκτικά απλό! Στην περίπτωση των ερευνών των αρχαίων Γραφών και του Λόγου καταφέραμε - επιτυχώς! - μία λάθος αφετηρία, με τα λάθος εφόδια και έχοντας το αδιέξοδο της πρώτης αποτυχίας, από εμμονή και μόνο, εισπράξαμε τα χίλια ακόμη αδιέξοδα, που κάνουν τους ειδικούς να... παραμιλούν! Το μεγάλο άλμα θα είχε γίνει αν ο Σωκράτης με το κύρος του δεν… έκαιγε την υποψία του Πλάτωνα, που ήθελε του Λόγου το έτυμον κοινό για Βάρβαρους1 και Έλληνες (Κρατύλος). Δεν μας βοήθησε, λοιπόν, η χρυσή εποχή του Ελληνισμού, μας τα χαλούσε και η μυθολογία, δεν θέλαμε να προσβάλουμε και τους αλλόφωνους και, έτσι, πέσαμε από το ένα αδιέξοδο στο άλλο, επινοήσαμε εμβαλώματα πολύχρωμα, στήσαμε υποθετικές γέφυρες, κάναμε ακροβατικά άλματα, παρακολουθήσαμε με επιστημονικό ενδιαφέρον ταχυδακτυλουργούς και αρκουδιάρηδες και, έτσι, εκτεθήκαμε ανεπανόρθωτα! Στην απλή λογική επιβάλλαμε, πλέον, την ακαδημαϊκή πίστη και... σεβόμενοι την διεθνή δικτύωση των ειδημόνων, μια καθαρά Ελληνική Υπόθεση, από αβελτηρία και όκνον, προσυπογράφοντας, την... καθαρίσαμε, οριστικά!
Τα θέματα της έρευνας των Αρχαίων Γραφών και του Λόγου είχανε, από το κάθε ξεκίνημά τους, φτάσει σε τέλμα. Οι Εσπέριοι αλλόφωνοι, τελευταίοι, ανακαλύψανε αυτά που δεν απέκρυψε, ποτέ, κανείς! Δυστυχώς για την συζήτησή μας, και αυτοί οι ερευνητές δεν έφτασαν πουθενά! Και έφεραν, σαν δάσκαλοι, το τίποτα! Επιστρέψανε, πάντως, χωρίς να σηματοδοτήσουνε την διαδρομή, αυτήν που ποτέ δεν έκαναν. Αυτή είναι η βασικότερη δουλειά ενός άξιου δασκάλου συν το χρυσάφι που κρατά στα χέρια του. Χρειαζόμασταν ανθρώπους εργατικούς, με άμετρο τον ζήλο με άπειρη και πολυμερή την προπαιδεία. και, οπωσδήποτε, ελληνοτραφείς και ελληνόφωνους.
Το παρελθόν που έπρεπε, άπλετα να το φωτίσουνε, ήδη, το συσκοτίσανε απόλυτα. Κατηγοριοποιήσανε τον Αρχαίο Γραπτό Συστηματικό Λόγο, αγνοώντας ότι αυτός ξεκίνησε ως εργαλείο ενός πανάρχαιου, απέραντου, παγκόσμιου δικτύου εμπορικών σταθμών και δικτύων και των ανθρώπων του.
Κάτι, λοιπόν, τα «πρέπει» της εποχής που έπρεπε να τα ξεμπλέξουνε, κάτι κείνο το λιγάκι που, τόσο… μεγαλόψυχα, τους δώσανε, κάτι που ο Κόσμος τόσος δα μικρός και οι σοφοί της Εσπερίας θα τους θεωρούσαν εξωγήινους, μια καθαρά Ελληνική Υπόθεση, οι Ελληνόφωνοι σοφοί, την εμπιστευτήκανε, απόλυτα, στους αλλόφωνους! Δεν ήταν η γενιά τους έτοιμη! Και το θέμα… έκλεισε!
Ένα καινούριο ταξίδι που θα κάνουμε μαζί - A new travel we make together
Εμείς, εδώ, δεν ήρθαμε, σε ώτα μη ακουόντων, να ανοίξουμε ξανά ένα παλαιό θέμα. Ήρθαμε να το κλείσουμε, οριστικά! Παντοδύναμοι, εμείς, γιατί μπορούμε με μία κίνηση, πλέον, να διδάξουμε το παγκόσμιο κοινό, κάτι τόσο απλό. Το αληθές!
Ιδού η πρόκληση! Θα γκρεμίσουμε τις σημάνσεις και θα ξεχάσουμε τις καταδείξεις τους. Θα καθαρίσουμε το πεδίο και θα κληθούμε, όσοι, να ελέγξουμε την νέα γνώση και να γίνουμε διδάσκαλοί της. Βήμα - βήμα, με την ροή και την αυθεντικότητα της ζωντανής διδασκαλίας και την συνδρομή της αυτοελεγχόμενης αληθείας, θα διαδράμουμε (διέλθουμε) μιάν άλλη, τόσο σύντομη οδό, που οδηγεί - λύνει τα μυστήρια του Αρχαίου, Παγκόσμιου Συστήματος Επιγραφής και Αναγνώσεως του Αρχαίου Λόγου.
Η Συστηματική Γραφή (η γραπτή δηλαδή) οργανώθηκε για να υπηρετήσει τον Κόσμο του Παγκόσμιου Εμπορίου. Ένα παγκόσμιο Σύστημα που δεν έχει την ευχέρεια να αναθεωρείται και να μεταρρυθμίζεται. Ένα Σύστημα που μπορούσε να κατασκευάζει ιδιώματα, ως προς τον τρόπο ή την γραφίδα ή το υλικό επιγραφής, όχι όμως αδιάβαστα και κρυπτογραφημένα εμπορικά κείμενα.
Ο Αρχαίος (αρχικός) Γραπτός Λόγος στην υπηρεσία του Εμπορικού Κόσμου, διαχέεται γεωγραφικά, δημιουργεί το Κοινόν του Γραπτού Λόγου του αρχαίου κόσμου, γονιμοποιεί και καλλιεργεί τον τοπικό -όπου- φωνητικό λόγο και εγκαθιδρύει, ιστορικά, ως ιδιώματά του, τις γραφές, και στην συνέχεια και τις φωνές, όλων των λαών της οικουμένης. Έχουμε, δάσκαλοι εμείς, τον Μίτο της Αριάδνης, έναν κώδικα - σύμφωνο, θεμέλιο του Συστήματος Επιγραφής και Αναγνώσεως του ανθρώπινου λόγου, όχι για να εξέλθουμε από τον Λαβύρινθο αλλά για να εισέλθουμε ασφαλείς! Ο Μίτος της Αριάδνης είναι και το άροτρο, γιά να οργώσουμε, να φυτέψουμε, να καλλιεργήσουμε, για να δρέψουμε τους νέους καρπούς και, ευλογημένοι από τις Μούσες και τους Θεούς2 του Φωτός, να επιστρέψουμε. Αυτός είναι η αφετηρία, η είσοδος και τα εφόδιά μας, ο άγιος αγός μας και εργαλείο αναφοράς η, απανταχού παρούσα, Ελληνική Γλώσσα. Με αυτά, θα φτάσουμε στο έρεβος των σκοτεινών αιώνων, θα τους φωτοδοτήσουμε και με οδηγό τις σημάνσεις μας θα επιστρέψουμε με την ζέση του Μύστη και το φως του Διδασκάλου.
1. Πάς αλλόφωνος = Βάρβαρος, ο (Ηρόδοτος)
2. Θεός = ιΔέα, η - ίΔιον, το (η έννοια των πάντων αλλά και του καθενός)
Η ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Ως Συστηματική, η Γραφή - Ανάγνωση ξεκίνησε, αναλαμβάνοντας την σκυτάλη, όποτε, όπως και απ’ όπου, με την μοριοποίηση ενός τρέχοντος φωνητικού λόγου, την σημειοποίηση των κύριων φθόγγων, των συμφώνων δηλαδή, με τους οποίους αποτυπώνει και, αντιστρόφως, αναγιγνώσκει, αναγνωρίζοντας τα επιγεγραμμένα, με την ένθεση –αναλόγως του θέματος– των κατάλληλων, μη σηματοποιημένων, δευτερευόντων φθόγγων, των φωνηέντων.
Για την κατανόηση της λειτουργίας της Συστηματικής Γραφής - Αναγνώσεως, ξαναδιαβάστε, στην συνέχεια, την ανωτέρω παράγραφο της εισαγωγής μας:
ωΣΣυΣΤηΜαΤιΚήηΓΡαΦήαΝάΓΝωΣη΄ΚΣεΚίΝηΣε΄αΝαΛαΜΒάΝοΝΤαςΤηνΣΚυΤάΛηόΠοΤεόΠωςΚαιαΠόΠου΄ΜεΤηνΜοΡιοΠοίηΣηεΝόςΤΡέΧοΝΤος΄ΦωΝηΤιΚούΛόΓου΄ΤηνΣηΜειοΠοίηΣηΤωνΚύΡιωνΦΘόΓΓων΄ΤωνΣυΜΦώΝωνΔηΛαΔή΄ΜεΤουςοΠοίουςαΠοΤυΠώΝειΚαι΄αΝΤιΣΤΡόΦως΄αΝαΓιΓΝώΣΚει΄αΝαΓΝωΡίΖοΝΤαςΤαεΠιΓεΓΡαΜέΝα΄ΜεΤηνέΝΘεΣη΄αΝαΛόΓωςΤουΘέΜαΤος΄ΤωνΚαΤάΛηΛων΄ΜηΣηΜαΤοΠοιηΜέΝων΄ΔευΤεΡεΒόΝΤωνΦΘόΓΓων΄ΤωνΦωΝηέΝΤων.
Και, τώρα, σπάζοντας τον Κώδικα Επιγραφής και Αναγνώσεως του Αρχαίου Λόγου, προσπαθήστε, στις επόμενες σειρές, την ίδια παράγραφο να την… αποκρυπτογραφήσετε και να την ξαναδιαβάσετε:
ΣΣΣΤΜΤΚΓΡΦ΄ΝΓΝΣΚΣΚΝΣ΄ΝΛΜΒΝΝΤΤΣΚΤΛΠΤΠΚΠ Π΄ΜΤΜΡΠΣ΄ΝΤΡΧΝΤ΄ΦΝΤΚΛΓ΄ΤΣΜΠΣΤΚΡΦΘΓΓ΄ΤΣΜΦΝΔΛ Δ΄ΜΤΠΠΤΠΝΚ΄ΝΤΣΤΡΦ΄ΝΓΓΝΣΚ΄ΝΓΝΡΖΝΤΤΠΓΓΡΜΝ΄ΜΤΝ ΘΣ΄ΝΛΓΤΘΜΤ΄ΤΚΤΛΛ΄ΜΣΜΤΠΜΝ΄ΔΤΡΒΝΤΦΘΓΓ΄ΤΦΝΝΤ
Προσθέστε, τώρα, την δυνατότητα στην πολυποικιλότητα ενός εκάστου των γραμματοσημάτων1 και την... ανεξέλεγκτη εικονοποίηση καθώς και την σύνθεση της ταχυγραφίας2, βάλτε και τα λάθη, εξ αντιγραφής ή εκ παραδρομής, και αφήστε τους ανυποψίαστους και τους ειδικούς και της προχειρότητας τους γίγαντες να… τρελαθούνε!
1.πχ. Σ, C, S, σ, ς.
2. Η στενογραφία.
ΛΕΞΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΜΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣ
ΛΕΞΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΙΩΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΜΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣ
TERMS AND CONCEPTS DICTIONARY-GUIDE, FOR WRITING AND READING IN ACCORDANCE WITH PALEOGRAMMIC SYSTEM
Κ = οιΚείος, κατ’ οίκον, εν τω οίκω.
Κ = οίΚοι, κατ’ οίκον, εν τω οίκω.
ΚΔ = ΚηΔεύω, μεριμνώ περί τινος, επιμελούμαι ή περιποιούμαι τινά.
ΚΔ = ΚηΔέω, κηδεύω
ΚΔ = ΚήΔω, κηδέω, φροντίζω, μεριμνώ, ενδιαφέρομαι.
ΚΘ = οίΚοΘεν, εκ του οίκου, εξ ιδίων μου, διά των ιδίων μου μέσων.
ΚΘ = οίΚοΘι, εν τω οίκω.
ΚΛ = εΚΛύω, απαλλάσσω από τι, ελευθερώνω.
ΚΛΣ = έΚΛυΣις, απόλυσις, απαλλαγή.
ΚΜ = εΚΜειόω ελαφρύνω, ολιγοστεύω.
ΚΜ = ο ΚυΜός, ο ΧυΜός των μήλων (το γάλα)
ΚΝ = ΚοιΝόω, ανακοινώνω, μεταδίδω.
ΚΝΠΣ = ΚοιΝοΠοίηΣις, η (ελλειμάτων, χρεών, κλπ)
ΚΠ = εΚΠοιέω, αποτελειώνω, συμπληρώ.
ΚΣ = αΚΣία, η αποτίμησις πράγματος σε χρήμα, η τιμή.
ΚΣ = αΚΣίαι, αμοιβές, αποδοχές.
ΚΣ = αΚΣιόω, εκτιμώ, τιμώ τι, αξιώνω, απαιτώ.
ΚΣΣ = αΚΣίωΣις < αξιώνω, απαιτώ, εκτιμώ.
ΚΤ = εΚΤίω, πληρώνω, αποπληρώνω, εκτίνω, αποτίω.
ΚΤ = ΚΤάω, (απο)κτώ, πορίζομαι, προμηθεύομαι, κερδίζω.
ΚΤ = ΚύΤος, ΘήΚη. Επί δοχείων, τεύχος.
ΚΤΛ = εΚΤεΛέω, εκπληρώ, φέρω εις πέρας.
ΚΤΜ = ΚΤάοΜαι, κτάων ειμί.
ΚΤΜ = ΚΤήΜα, ό,τι αποκτηθέν.
ΚΤΜΤ = ΚΤήΜαΤα, τα αγαθά τινός, η περιουσία.
ΚΤΝ = εΚΤίΝω, αποπληρώνω, εκτίω, αποσείω.
Λ = αΛές, όΛως (επίρρ.).
Λ = αΛές, το σύνολον, το όλων όσον ή όλον όσων.
Λ = εΛεός, μαγειρική τράπεζα, κρεατοσανίδα, τράπεζα εργασίας.
Λ = ‘αΛής, ο αθροισμένος εν όλω.
Λ = αΛές, όΛωΣ (επίρρ.).
Λ = αΛές, το οΛων όΣον ή όΛον όΣων.
Λ = Λάας, ο λίθος.
Λ = αΛέα, η θερμότης πυράς ή ηλίου, η είλη ή έλη
Λ = αΛέα, η σκέπη, το προφυλακτήριον.
Λ = ‘έωΛος, ο παλαιός.
Λ = Λύω, απαλλάσσω, εξοφλώ.
Λ = όΛως, καθ’ ολοκληρίαν.
Λ = ούΛος, όλος, ολόκληρος.
Λ = υαΛόεις, ο υάλινος. (ο εξ υαλολίθου)
Λ = υάΛεος, ο υαλώδης.
ΛΛ = αΛέΛαιον, το αλατισμένο έλαιον.
ΛΜ = ΛύοΜεν, εξοφλούμε (επί χρέους)
ΛΜ = ιάΛεΜος, ο θρήνος, ο οδυρμός, ο κοπετός.
ΛΜ = έΛΛειΜΜα < εΛΛείΠω
ΛΜ = άΛηΜα, αλεύρι, αλεσμένον (ό,τι)
.ΛΜ = ιάΛεΜος, ο θρήνος, ο οδυρμός, ο κοπετός.
ΛΜ = ΛιΜήν, το δοχείον (γενικά).
ΛΜ = ΛιΜήν, η αποθήκη.
ΛΜ = ΛιΜήν , ο τόπος συγκεντρώσεως (πχ. επί τελετών)
ΛΜ = ΛιΜήν, τόπος εις όν αποσύρεταί τις, καταφύγιον.
ΛΜ = ΛήΜΜα, το κέρδος, η ωφέλεια, οι αποδοχές, το εισόδημα.
ΛΜ = όΛΜος, σκάφη ζυμώματος, κύλινδρος.
ΛΜΛΤ = ΛέΜΜα αΛεΤού, το πίτυρον
ΛΝ = ΛίΝον, το λινάρι
ΛΝ = ο ΛίΝος, ο αοιδός, ο ραψωδός.
ΛΠ = η ΛώΠη, τα ιμάτια, ο μανδύας
ΛΠ = εΛΛείΠω, καθυστερώ την πληρωμή φόρων αλλά και παραλείπω, εγκαταλείπω, υπολείπομαι τινός.
▲
ΛΠΜ = ΛείΠοΜαι, έχω έλλειψιν τινός.
ΛΣ = άΛηΣις, άΛεΣις, το αΛήΣΣειν [θ], το αλέθειν, το άλεσμα.
ΛΣ = ο ΛίΣΣεος [θ], ο λίθινος, ο εκ λίθου
ΛΣ = η υαΛόεΣΣα, η υάλινος, η υαλώδης.
ΛΣΤΛ = ΛυΣιΤεΛώ, ωφελώ, είμαι επωφελής.
ΛΣΤΡ = ΛίΣΤΡιον, το κοχλιάριον
ΛΤ = αΛεόΤης, άθροισμα, άθροισις, αλές των.
ΛΤ = αΛεΤός, το αλέθειν, ο αλεσμένος.
ΛΤ = άΛαΤος, του (γενική του: το άλς ).
ΛΤ = ΛείΤος ή ΛέϊΤος, ο δημόσιος (επί τελών)
ΛΤ = Λύω ΤέΛη, πληρώνω τα οφειλόμενα ή φόρους, εξοφλώ χρέη.
ΛΤ = ο αΛήΤης, ο πλάνης, ο περιφερόμενος.
ΛΤΜ = ΛίΤοΜαι, λίσσομαι, ικετεύω, παρακαλώ
ΛΤΡ = ΛίΤΡα, ώνος αγαθών (νόμισμα)
Μ = η άΜη, το πτύον, η σκαπάνη, η δικέλλα αλλά και ο πέλεκυς.
ΜΛΤ= ο ΜεΛέΤωρ, ο τιμωρός, ο εκδικητής.
ΜΚΛ = ΜάΚεΛον, το σφαγείον.
ΜΛ = ΜαΛΛός, το μαλλί.
ΜΛ = ΜήΛειος, ο εκ προβάτων.
ΜΛΤ = ΜέΛιΤΤα, η προσφιλής.
ΜΜ = ΜείωΜα, το έλλειμμα, η ελάττωσις, το πρόστιμον.
ΜΜ = ο ΜώΜος, η μομφή, ο ψόγος, η κατηγορία, το όνειδος.
ΜΜΜ = ΜωΜάοΜαι, ψέγω, κατηγορώ, μέμφομαι.
ΜΠ = εΜΠοιέω, παράγω, δημιουργώ.
ΜΠΛ = εΜΠοΛή, η εμπορία, η συναλλαγή, το εμπόριον, τα εμπορεύματα, το κέρδος.
ΜΠΛΜ = εΜΠόΛηΜα, το εμπόρευμα.
ΜΡ = ΜύΡιος, ο τεράστιος, ο κολοσσιαίος, ο πελώριος.
ΜΣ = το ΜέΣΣυ ή ΜέΘυ, ο οίνος.
ΜΣ = η ΜάΣΣα [ζ], η ζύμη.
ΜΣΜ = ΜαΣΣίΜα [ξ], η μεγάλη (τιμητικά)
ΜΤ = ΜαΤεύω, ζητώ, ερευνώ, αιτούμαι.
ΜΤ = άΜηΤος ή αΜηΤός, η εσοδεία, η συγκομοιδή.
ΜΤΛ = ΜέΤαΛΛον (αλός), το άλας, το αΛάΤιον.
Ν = ωΝή, η μίσθωσις δημοσίων φόρων, το αγοράζειν, η αγορά, τα προς αγοράν χρήματα, η τιμή, η αγοραπωλησία.
Ν = ώΝια, τα προς αγοράν ή πώλησιν.
Ν = ώΝιος, ο δυνάμενος να αγορασθή.
Ν = ώΝος, το αντίτιμον, η αξία, το αγοράζειν.
ΝΜ = ΝέΜω, διανέμω, παραχωρώ, νομίζω (θεωρώ ή νομίζω τι)
ΝΜ = ΝοΜεύς, ο διανέμων, ο διανομεύς.
ΝΜ = ωΝέοΜαι, εξαγοράζω, επιτυγχάνω συμβιβασμόν διά χρημάτων, αγοράζω, διαπραγματεύομαι.
ΝΜ = ΝοΜή, διαίρεσις, διανομή.
ΝΠΜ = αΝάΠαυΜα, ο τόπος αναπαύσεως.
ΝΣ = όΝηΣις, το κέρδος.
ΝΤ = ωΝηΤής, ο αγοραστής.
ΝΤ = ωΝηΤός, ο αγορασθείς, ο δυνάμενος να αγορασθή, ο προς πώλησιν.
ΝΤΘΜ = αΝαΤίΘηΜι, αποδίδω, αφιερώνω, αναλαμβάνω, διευθετώ εκ νέου.
ΝΤΛ = εΝΤεΛής, ο τέλειος, ο πλήρης.
ΝΤΛ = εΝΤέΛΛω, εντέλλομαι, διατάσσω.
ΝΤΜ = αΝαΤιΜάω, υψώνω την τιμή, ανακοστολογώ.
ΝΤΤΜ = αΝΤίΤιΜον, η αξία πωλουμένου πράγματος σε χρήμα.
Σ = Σείω (έλλειμμα, άχθος), αποτινάσσω
Σ = Σείω (χρέος), ελαφρύνω, αποτινάσσω (έλλειμμα, άχθος), απαλλάσσω.
ΣΚ = αΣΚέω, διμορφώ, διπλάθω, επεξεργάζομαι.
ΣΚΜΔ = η ΣυνΚοΜιΔή, η συγκέντρωσις καρπών του αγρού(συλλογή, αποθήκευσις)
▲
ΣΜΝ = ΣηΜαίΝω, αγγέλλω, γνωστοποιώ, κηρύσσω.
ΣΛ = η ΣύΛη, το δικαίωμα κατασχέσεως ή του εγγράφειν προσημείωσιν.
ΣΜ = ΣήΜα, το τεκμήριον, το δείγμα.
ΣΜ = ΣήΜα, ο τάφος, ο τύμβος, το μνήμα..
ΣΜ = ΣηΜειόω, σημειώνω, ενημερώνω, δίδω είδησιν περί τινος.
ΣΜ = ΣΣηΜία (ζ), επιβάρυνσις, απώλεια.
ΣΝ = ιΣωΝία, η ισότης τιμών αγαθών, η δικαία τιμή αγαθού.
ΣΝ = ΞεΝία = η ΣΣεΝία, η φιλόξενος υποδοχή.
ΣΤ = ΣήΤες, εφέτος, κατά το τρέχον έτος. (ή ΤήΤες)
ΣΤΛ = η ΣΤοΛή, ο εφοδιασμός, η ετοιμασία, ο εξοπλισμός.
ΣΤΛ = η ΣΤοΛή, το ένδυμα, η εσθής.
ΣΤΛ = ΣΤοΛή < στέλλω, στέλλομαι.
ΣΤΛ = ΣΤέΛΛω, διευθετώ, τακτοποιώ, παρατάσσω, φέρω ή συνάγω επί το αυτό, εφοδιάζω, εξοπλίζω.
ΣΤΛΜ = ΣΤέΛΛοΜαι, εξοπλίζομαι, ενδύομαι, ετοιμάζομαι, αποστέλλω, πέμπω.
ΣΤΜΝ = ΣΤάΜΝος, οίΝου ΠίΘοΣ.
ΣΤΝ = ο ΣάΤιΝος, εφετεινός, ο (ή ΤήΤιΝος)
Τ = Τίω, αποτιμώ, διατιμώ, ορίζω την αξίαν (επί πραγμάτων). Εκτιμώ, υπολήπτομαι, απονέμω τιμήν εις τινα, τον τιμώ, τον σέβομαι (επί προσώπων).
Τ (επιρρ.) = έΤι, επιπροσθέτως, επί πλέον, ακόμη.
Τ = (εΚ)Τίω, πληρώνω, αποπληρώνω, εκτίνω, αποτίω.
Τ = ωΤώεις, ο έχων ώτα - λαβάς (επί δοχείων).
ΤΚ = ΤόΚος, κέρδος εκ δανεισθέντων χρημάτων
ΤΚΣ = ΤοΚίΖω, δανείζω επί τόκω.
ΤΚΤ =ΤαΚΤός, τεταγμένος, καθορισμένος, σταθερός.
ΤΚΤΚ = ΤόΚος ΤόΚων, τόκος επί τόκου.
ΤΛ = ΤεΛέω ή ΤέΛω (από)τίνω, εκπληρώ, εκτελώ, φέρω εις πέρας, διενεργώ, δαπανώ, πληρώνω φόρους, χρέος ή οφειλήν.
ΤΛ = ΤεΛέως, εντελώς, παντελώς (επίρρ.)
ΤΛ = ΤέΛΛω, εκτελώ, συμπληρώνω.
ΤΛ = ΤέΛΛω, εγείρομαι, ανατέλλω.
ΤΛ = ΤέΛος, φόρος, δασμός.
ΤΛ = το ΤέΛειον, το βασιλικό συμπόσιο.
ΤΛ = ΤηΛία, πάσα επιφάνεια με περιθώριον, πώμα καπνοδόχου.
ΤΛΜ = ΤΛήΜων, ο πάσχων, ο δυστυχής, ο υποφέρων.
ΤΛΝ = ΤεΛωΝέω, εισπράττω φόρους, εκμισθώνω.
ΤΛΝΜ = ΤέΛος ωΝούΜαι, ενοικιάζω φόρους του δημοσίου.
ΤΛΣΜ = το ΤέΛεΣΜα, ο φόρος, το έξοδον, η δαπάνη, η πληρωμή.
ΤΜ = ΤιΜάω, εκτιμώ τι, αποδίδω αξίαν εις τι (επί πραγμάτων). Τιμώ, εκτιμώ, σέβω, σέβομαι, ευλαβούμε, γεραίρω (επί προσώπων).
ΤΜ = ΤοΜή, το κόπτειν, το πλήγμα, η εντομή
ΤΜ = ΤοΜός, ο οξύς, ο τέμνων
ΤΝ = ΤίΝω, πληρώνω (ΤείΣω = θα πληρώσω, έΤειΣα = επλήρωσα)
ΤΝ = ΤίΝω, πληρώνω χρέος, καταβάλλω το οφειλόμενο τίμημα, απαλλάσσομαι υποχρεώσεως.
ΤΝΜ = ΤίΝυΜαι, τιμωρώ
ΤΝΣΛ = ΤίΝω ειΣ έΛαιον, πληρώνω χρέος, καταβάλλω το οφειλόμενο τίμημα δι’ ελαίου.
ΤΣ= ωΤώεΣΣα, η έχουσα ώτα - λαβάς (επί δοχείων).
ΤΣ = αίΤηΣις, παράκλησις, απαίτησις.
ΤΤ = ΤήΤες, εφέτος, κατά το τρέχον έτος. (ή ΣΤ - ΣήΤες)
ΤΤΝ = ο ΤήΤιΝος, εφετεινός, ο (ή ΣάΤιΝος)
Ένα ΚοιΝό, ειΚοΝοΓΡάΜΜαΤο και ΠαΛαιοΓΡαΜΜιΚό αΛΦάΒηΤο του αΡΧαίου ΚόΣΜου
Το ΠΡώιον Και ΚοιΝόν*, ειΚοΝοΓΡάΜΜαΤο Και ΠαΛαιοΓΡαΜΜιΚό ΣύΣΤηΜα ΓΡαΦής - αΝαΓΝώΣεως Του αΡΧαίου ΚόΣΜου
Τα βασικά ειΚοΝοΣήΜατα-ΓΡάΜΜαΤα του Πρώιου Ελληνικού Αλφαβήτου μας, κατά την φωνητική τους αξία, δεν μπορούσε παρά να τα συναντήσουμε σε περιορισμένον τον αριθμό, ενώ κατά την εικαστική τους ποικιλία, μετά και από την παρατηρούμενη σύνθεσή τους, χωρίς την τυποποίηση, που θα την επέβαλλαν τα νέα προϊόντα της γραφής και θα την έκαναν χρήσιμη σε ένα ευρύτερο και στην συνέχεια στο διεθνές κοινωνικό περιβάλλον, είναι σχεδόν… άπειρα.
Περιορισμένο αριθμό τύπων (κατηγοριών) γραμματοσημάτων, φαίνεται, για την συγκεκριμένη δραστηριότητα, χρειαζόταν αυτήν εδώ την ιστορική περίοδο, η γραφή, απ’ όπου, εν καιρώ, για τις ανάγκες του κοινού των Ελλήνων θα παγιωθούν και μαζί με τα σύνθετα, δέκα έξι1 εν συνόλω, θα εμπλουτιστούν με τους τύπους των φωνηέντων για να κάνουν την γνωστή, παγκόσμια πορεία τους.
Για τις ανάγκες, λοιπόν, της διδασκαλίας μας, θα φτάσουμε ως ένα σημείο, εκεί όπου θα δημιουργήσουμε μία ακλόνητη βάση για κάθε περαιτέρω ενασχόληση και έρευνα. Πρέπει, πρώτα, να κατανοήσουμε τα πράγματα, μη πως επιχειρώντας να ολοκληρώσουμε τις αναζητήσεις μας, στο… χάος μιάς διαδρομής 4 - 5 - 6 ή 10 χιλιάδων ετών, ανά την υφήλιον, δεν αντέξουμε την, κατά περιοχές, ανεξέλεκτη εξέλιξη των χαρακτήρων επιγραφής, πέσουμε στην δίνη των τροπών των αναγνώσεων2, την καλλιγραφία και την παγίωση ιδιωμάτων3 και χαθούμε.
Εμείς, εδώ, θα παρουσιάσουμε ένα Πρώιον Αλφάβητον του αρχαίου κώδικα επιγραφής και αναγνώσεως, όσο πρώιον μπορεί να χαρακτηρισθή ένα κοινό, παγκόσμιο συλλαβίζον αλφάβητο, ως μία συλλογή, φωνούντων γραμματοσημάτων, με τις εικαστικές παραλλαγές τους, και τα σύνθετα εξ αυτών4, κατά ομάδα, μετά από έναν σύντομο λεξικό οδηγό εμπορικών και οικονομικών όρων, που σχετίζονται με μία κατηγορία από τα αρχαιότερα διασωθέντα κείμενα δηλ. με ανακοινώσεις, εκθέσεις, αναφορές ή αξιώσεις οικονομικού χαρακτήρα, διευθετήσεις τόκων ή χρεών και λογιστικές αποδείξεις, σημειώματα, συνοδευτικά έγγραφα ή σημάνσεις των διακινουμένων αγαθών, θα παραθέσουμε αναγνώσεις λέξεων ή εκφράσεων ως γυμνάσματα. Στην συνέχεια, αφού έχουμε αναγνωρίση και έχουμε ταυτοποιήση τις φωνητικές αξίες ικανού μέρους των γραμματοσημάτων του εικονογράμματου και του παλαιογραμμικού συστήματος γραφής, θα κάνουμε ευκολότερη την προσέγγιση και ασφαλέστερη την ανάγνωση των, μη οικονομικού χαρακτήρα και κατά την τεχνοτροπία τους, λοιπών αρχαίων, έτι αδιάβαστων, κειμένων.
Τα αυθεντικά έγγραφα, από τα αποθετήρια (τα υποθηκοφυλακεία) των γιγάντιων εμπορικών κέντρων της αρχαιότητας, μαρτυρούν τον χαρακτήρα των κειμένων τους και η ανάγνωσή τους απαιτεί ένα «Πρώιμο Αλφάβητο» με εμφανείς τις φωνητικές αξίες των γραμματοσημάτων του, το οποίο θα έχει την δυνατότητα να καλύπτει, κατά τα ιδιώματα της επιγραφής τους, την ανάγνωση όλων των κειμένων εποχής.
▲
1.Annales, Κορνήλιος Τάκιτος - Τα εις τον Τυανέα Απολλώνιον, Φλάβιος Φιλόστρατος.
2.Eκ συγγενείας ήχου ή μορφής των γραμματοσημάτων. Εδώ θα κρατήσουμε μόνο ................................ για το αιγυπτιακό ιδίωμα.
3.Πχ. ................................. όμοια κατά την εικόνα, έχουν διαφορετική φωνητική αξία σε διαφορετικά ιδιώματα.
4.Που παραπέμπουν στην αρχαία ταχυγραφία (νυν στενογραφία).
Mε δεξί κλικ πάνω στο Αλφάβητο, που ακολουθεί, διάλεξε "αποθήκευση ως εικόνα" και μετά, από εκεί, ως εικόνα, ΕΚΤΥΠΩΣΕ την.
With right click on the alphabet below, chose "saving the image" and fromthere, as image, PRINT it.
ΟΔΗΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣ
Ως Συστηματική, η Γραφή - Ανάγνωση ξεκινά με την μοριοποίηση ενός τρέχοντος φωνητικού λόγου, την σημειοποίηση των κύριων φθόγγων, με τους οποίους αποτυπώνει και, αντιστρόφως, αναγιγνώσκει, αναγνωρίζοντας τα επιγεγραμμένα, με την ένθεση –αναλόγως του θέματος– των κατάλληλων, μη σηματοποιημένων, δευτερευόντων φθόγγων.
Εισαγωγικά, ως προπαιδεία της διδασκαλίας μας, θα χρειαστούμε την γνώση της Ελληνικής, ως γλώσσας συνδέσμου και αναφοράς όλων των αρχαίων και των σύγχρονων γλωσσικών ιδιωμάτων στο επίπεδο εκείνο που αυτή μπορεί να συντάξη ένα τυποποιημένο κείμενο λογιστικού, εμπορικού ή κανονιστικού χαρακτήρα, πράγμα που κάνει την διδασκαλία μας μιάν ευκόλως κατανοητή, λαϊκή υπόθεση και την κατάλληλη συλλαβική μοριοποίηση των λέξεων της, που κατά την περίπτωση που, εδώ, θέλει να μας εξυπηρετήση.
Χρήσιμο είναι να επισημάνουμε ότι διαβάζοντας ένα κείμενο, πέρα από τις δικές μας, τις λανθασμένες εκτιμήσεις και τις ατέλειες του Εικονογράμματου και του Παλαιογραμμικού Συστήματος Επιγραφής και Αναγνώσεως, είμαστε υποχρεωμένοι να παρακάμψουμε προβλήματα που σχετίζονται με τον γραφικό χαρακτήρα, τους ιδιωματισμούς, τα… φυσιολογικά ορθογραφικά λάθη ή τα λάθη εκ παραδρομής που ήταν άσκοπο ή τεχνικώς αδύνατον να διορθωθούν, την τυποποίηση των γραμματοσημάτων, δημοσιευμένων κειμένων (όπου τα χρειαζόμαστε), καθώς και τα συνήθη… κλασσικά καμώματα του πώλη, Μίνωος Ερμή, όταν τα επιγραφόμενα έχουν εμπορικό, λογιστικό ή κανονιστικό χαρακτήρα.
Με αφετηρία τα, των ήΧωΝ, ΣήΜαΤα της Ελληνικής, εκ της γραμματοσειράς του Παλαιογραμμικού Συστήματος Γραφής, θα ανακαλύψουμε και θα κατατάξουμε, κατά την σχετική, συλλαβική-φωνητική αξία τους, τα γραμματοσήματα λογιστικών αρχείων, εμπορικών πράξεων, γραπτών ή εγχάρακτων σκευών για χρήση ή μεταφορά προϊόντων καθώς και συνοδευτικών εμπορικών εγγράφων, θα συντάξουμε ένα στοιχειώδες αλφάβητο και θα δώσουμε ένα μικρό… Ερμηνευτικό Λεξικό, που θα φωτίση και θα αποσαφηνίση το φαινόμενο της Γραφής του ανθρώπινου λόγου των ιστορικών και των εγγύς προϊστορικών χιλιετιών.
Η γλώσσα του Παγκόσμιου Εμπορίου, σε έναν τόσο μικρό κόσμο, με επίκεντρο την αΡΧαία ευΡώΠη είναι αυτή που διά του γραπτού λόγου κατέστη δυνατή να σφραγίζη, να επισημαίνει, να εκτιμάη, να συνάπτη εμπορικά σύμφωνα, να διατιμάη, να παραγγέλη, να ευθύνη και να ευθετή, να δημοσιεύη, να λογίζη και να εφοδιάζει με συνοδευτικά έγγραφα και να διακινή, από την ανατολικό άΚΡο της έΣω Γαίας, την Μεσόγειο και τον, καθ’ ημάς, ΒοΡάν, κλείνοντας τον γεωγραφικό κύκλο, μέχρι το πέρας της Ομηρικής Ηπείρου, τα εμπορικά προϊόντα και τον… προϊστορικό ανθρώπινο πολιτισμό των εγγύς, σκοτεινών για εμάς, χιλιετιών. Αλλού, ο αγοραίος άναξ, πραγματογνώμων και τιμητής των αρχαίων εμπορικών οίκων, κανονίζει, επιδικάζει και εντέλλεται ή, ύστερα από έγγραφη αίτηση διακανονίζει, εξοφλεί (λύει) και… οπισθογράφων βεβαιώνει. Αλλού ο τοπικός άρχων, ο πρόκριτος εποχής, υπεύθυνος γιά την συλλογή των εισφορών και την διοίκηση, θα αναφέρη εγγράφως, πάνω σε πολύτιμα υλικά ή έργα τέχνης, αποσπασματικά, την δραστηριότητά του και συνοδευτικά του θησαυρού των δικαιωμάτων της κυριαρχίας θα τα υποβάλλη στον ηγεμόνα.
Εμείς, λοιπόν, δεν θα επιχειρήσουμε καμία αποκρυπτογράφηση. Εμείς θα επιχειρήσουμε να διαβάσουμε, να αναγνώσουμε τα επιγεγραμμένα. Η αποκρυπτογράφηση ψάχνει για έναν συμπεφωνημένο κώδικα κρυπτογραφήσεως. Ένας τέτοιος κώδικας είναι μυστικός και έχει από έναν γνώστη, που εγγράφει για δική του χρήση, έως ολίγους μυημένους που βρίσκονται σε μία συγκεκριμένη, εν κρυπτώ, συναλλαγήΕμείς έχουμε την κλείδα, το Κοινό, Παγκόσμιο Σύστημα Επιγραφής & Αναγνώσεως του Αρχαίου Κόσμου.
Η ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΜΜΙΚΗ ΓΡΑΦΗ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
- PALEOGRAMMIKI SCRI
Η Συστηματική Γραφή - Ανάγνωση αποτελεί ένα ώριμο επινόημα, μία εφεύρεση στην υπηρεσία μιάς οργανωμένης ανθρώπινης δραστηριότητος, η οποία, δεν χρειάζεται να το υποψιαστούμε ότι, σε πρώτη φάση, δεν είχε, κατ’ ουδέναν τρόπο, κανέναν λαϊκό χαρακτήρα. Η συστηματική γραφή απαιτούσε έναν κώδικα επιγραφής - αναγνώσεως, ένα περιορισμένο, στην αρχή, μυημένο κοινό, και, ιστορικά, τα διακινούμενα προϊόντα της, προϊόντα ανάγκης, στα χέρια ενός, συνεχώς εξακτινούμενου, κύκλου χρηστών, χειριστών και γραμματικών είναι που έπαιξαν, μέσα στις χιλιετίες, έναν σημαντικό ρόλο, επιδρώντας, όχι μόνο στην καλλιέργεια και την εξέλιξη αλλά στον απόλυτο στραγγαλισμό του όποιου προϋπάρχοντος, κατά τόπους, στοιχειώδους, έναρθρου, φυσικού ανθρώπινου φωνητικού λόγου.
Τα σημεία επιγραφής, αρχικά, είναι εικονίσματα, σε αδρές γραμμές, ΓΡαΠΤά - ειΚοΝοΠοιηΤά ΣηΜεία, δηλωτικά των φθόγγων που αντιπροσωπεύουν –εικονογράμματη θα την καλέσουμε αυτήν την συστηματική γραφή– στην εξέλιξή, όμως, η γραφή, κρατώντας τις βασικές γραμμές των εικόνων - γραμμάτων της θα εμφανίση τον γνωστό, πρακτικό, γραμμικό της χαρακτήρα.
Την γραμμική γραφή, εκ της εικονογράμματης, την οποία, ανωτέρω, περιγράψαμε, εις το εξής, θα την καλούμε Παλαιογραμμική, σε διάκριση από την ειδική, ιστορικά νεότερη έκδοσή της – που, απλά, θα την καλούμε Γραμμική – Ελλαδικός χώρος, αρχές 1ης π.Χ. χιλιετίας – η οποία με εμπλουτισμένα και τυποποιημένα τα γραμματοσήματά της, καλύπτοντας το σύνολον των φθόγγων του φωνητικού λόγου (σύμφωνα τε και φωνήεντα), και παγιωμένη μία πλήρη, ενός προς ένα, αντιστοιχία φθόγγων και σημείων επιγραφής και αναγνώσεως, θα καλύψη, με την ακριβή επιγραφή - ανάγνωση του φωνητικού λόγου, ανώτερες ανάγκες του έμφρονος ανθρώπου, που σχετίζονται με τον έντεχνο λόγο, τις επιστήμες και την φιλοσοφία. Η λογοτεχνία, οι επιστήμες και η φιλοσοφία, χτισμένα με το χέρι, τον νού και την ψυχή του εμπνευσμένου ανθρώπου, για να καταγραφούν και να διδαχθούν μέσω κειμένων, έπρεπε να περιμένουν το (Νεο)Γραμμικό Σύστημα Επιγραφής και Αναγνώσεως του ανθρώπινου λόγου.
ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΝ
Σε κείμενα με άγνωστη την αναφορά, κάθε απόπειρα για ανάγνωση φαίνεται αδιανόητη. Σε ένα μέρος από τα κείμενα, που μας έχουν δώσει οι αρχαίες γραφές, χωρίς την ιδιαίτερη προσπάθεια, αναγνωρίζεται ο οικονομικός - λογιστικός - εμπορικός χαρακτήρας, ενώ, εκεί όπου η εγγράμματη γραφή συμπληρώνει ζωγραφικές παραστάσεις, συνοδεύει μνημεία ή σκεύη, η πολλαπλή ανάγνωση, δοκιμάζει το κοινόν της γλώσσας επιγραφής και, με την σχετική αξιολόγηση, πιστοποιεί το ορθόν των αναγνώσεών μας. Έχουμε μπροστά μας έναν πρότυπο οδηγό υποδειγματικών γραπτών εκφράσεων, για την σύνταξη τρεχουσών, λογιστικών και, οικονομικού ενδιαφέροντος, κανονιστικών πράξεων.
Α. Στοιχεία από αυθεντικά Κείμενα Οικονομικών Διακανονισμών,Βεβαιώσεων, Αναφορών ή Δημοσιεύσεων κλπ.
Με την δική τους, την φωνητική ορθογραφία, θα δώσουμε, ως άσκηση, την ανάγνωση στοιχείων από αρχαία κείμενα. (π.χ. έΛειΜα αντί έΛΛειΜΜα, ΛήΜα αντί ΛήΜΜα, ΣΣηΜία [ζ], ΜέΣΣυ [θ], ΣΣυΜός [χ]) Τον λόγο έχει, πλέον, η γλώσσα αναφοράς των αρχαίων κειμένων.
και μία προτεινόμενη άσκηση:
με μία προτεινόμενη ανάγνωση:
.
.... Προσεχώς - Συνεχίζεται ... Η εφαρμογή, λόγω αδυναμίας της ιστοσελίδας, θα δοθή σε PDF.
συνεχίζεται CONTINUED
ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΘΑ ΣΥΜΠΛΗΡΗΘΕΙ
ΠΗΓΗ: http://bouzanis.blogspot.gr/
του Κ. Ι. Μ Π Ο Υ Ζ Α Ν Η - by B O U Z A N I S K.
Το ΚοιΝό, ΠαΓΚόΣΜιο ΣύΣΤηΜα εΠιΓΡαΦής - αΝαΓΝώΣεως Του αΡΧαίου ΚόΣΜου
ΕΙΣΑΓΩΓΗ"ιστορικά, μία ελληνική άποψη ήταν, πάντα, μία ενδιαφέρουσα άποψη!"
"απλά της αληθείας τα έπη" και γιά την διαλεύκανση των μυστηρίων του Αρχαίου Λόγου και του Κόσμου ολόκληρου χρειάζονται λίγα και απλά λόγια.
Η Ελληνική αποτελεί την Γλώσσα Αναφοράς του Αρχαίου Ανθρώπινου Λόγου. Χωρίς την στοιχειώδη γνώση τής Ελληνικής κανένα επίτευγμα, σχετικό με τα αρχαία γλωσσικά ζητήματα, δεν θα μπορούσε να καταφέρει κανείς... αλλόφωνος!
Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο γύρω από τις αρχαίες γραφές! Κανένα Εικονογραφικό, Ιδεογραφικό είτε Συλλαβικό Σύστημα Επιγραφής και Αναγνώσεως δεν επινοήθηκε ποτέ γιά εμπορική ή καθημερινή χρήση! Τα πάντα, όλα αυτά, τελούν υπό αίρεσιν. Τον… ξεχασμένο Κώδικα Γλωσσοπλαστίας, Επιγραφής - Αναγνώσεως, Ερμηνείας και Ετυμολογίας του Λόγου ερχόμαστε
να... ξυπνήσουμε και να τον διδάξουμε.
Από εδώ, από αυτό το βήμα1, με ανύπαρκτη την βιβλιογραφία και αδιαμόρφωτη, ακόμη, την τάξη των μαθητών της, θα ξεκινήση και, σταδιακά, θα αναπτυχθή η δική μας, μία ελεύθερη δημοσίευση - διδασκαλία ενός κύκλου δύο μαθημάτων2 σχετικών με τις Αρχαίες Γραφές και την Δυναμική του Ορθού Λόγου.
Εμείς, εδώ, δεν ήρθαμε να επαναλάβουμε, να συμπληρώσουμε ή να συνεχίσουμε. Ήρθαμε να γκρεμίσουμε! Να ανοίξουμε μια κλεισμένη, ήδη, υπόθεση και με την διδαχή μας και τον δόλο - δάσκαλοι εμείς! - να ενθουσιάσουμε μιά νέα γενιά Αποστόλων του Ελληνισμού. Ερχόμαστε να σημάνουμε μία παγκόσμια επιστροφή. Να αναδείξουμε την πρωτόγονη γλώσσα των νοημόνων όντων και να επανεγκαταστήσουμε την δυναμική της πρωτογένειας του Λόγου συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και την δημιουργικότητα του ανθρώπινου πνεύματος.
Δεν είμαστε αναιτιολόγητα υποψιασμένοι! Κρατάμε πάντα ετούτην την υπόνοια! Κάποια εδάφια των κειμένων που, ως αντίγραφα εξ αντιγράφων, μας έχει κληροδοτήσει η αρχαιότητα είναι, ηθελημένα ή μη, “πειραγμένα”! Δεν έχουμε αγαθήν την πίστη! Αντιλαμβανόμαστε και την απορία! Θα ισχυριστούμε, λοιπόν, ότι οι τρέχουσες, οι επίσημες απόψεις, ως σταθερές, έχουν σηματοδοτήσει το πεδίον της έρευνας του ανθρώπινου λόγου εκτρέποντας τους ακαδημαϊκούς ερευνητές, ώστε οι παραγόμενες εργασίες να έχουν την επικύρωση γνώσεων, ενίοτε, αντιδιαμετρικών της αλήθειας! Χάριν παραδείγματος, οι αναγνώσεις των αυθεντικών αρχαίων κειμένων, αδιάβαστων μέχρις προ ολίγου, από αμέλεια και ενθουσιασμό, στην αρχή, και από σκοπιμότητα ή από αβελτηρία, στην συνέχεια, μακράν οδηγήθηκαν από αυτά όσα οι επιγράφοντες έχουν αποτυπώσει. Κείμενα επιγεγραμμένα με το Παλαιογραμμικό & Εικονογράμματο Σύστημα Επιγραφής - Αναγνώσεως, οικεία στους Αρχαίους Έλληνες, δεν προκαλούσαν ώστε, σοφοί τινές, να ασχοληθούν με αυτά τα… μυστήρια.
Έχουμε λόγους, λοιπόν, και μπορούμε να ξεπερνάμε την σχολαστικότητα μαζί με την αγενή “γενναιοδωρία” αυτών που η εποχή μας θεωρεί ειδήμονες, εφ’ όσον, βεβαίως, η δική μας έρευνα, γόνιμη και πειστική, μπορεί να δίνει απλές και αδιαμφισβήτητες τις απαντήσεις της
Προς αποφυγήν οποιασδήποτε παρεξηγήσεως, τρέχουμε να υπογραμμίσουμε ότι ο Ελληνισμός και ό,τι δή ποτέ το Ελληνικό, δεν αποτελεί και δεν αναγνωρίζεται, μόνο3, ως μία φυλετική υπόθεση των νοτιοτέρων της Αρχαίας Ευρώπης, των Βαλκανίων ή της Ιταλίας, των λαών των νήσων του Αιγαίου, της Μικράς Ασίας, των αγριτών του Κλεινού Άστεως, των λαών της κοιλάδος του Ευρώτα ή του Ακσιού, διάσημων Ελληνικών φύλων των ιστορικών χρόνων με δυναμική, πολιτισμό, πλούσια την ιστορία και, ενίοτε, αυτοκρατορικές τις βλέψεις. Ο Ελληνισμός, ιστορικά, αποτελεί μιάν ανοιχτή ιδεολογία των Λαών της Σαλός της Aνατολικής Μεσογείου, με πυρήνα τον Αιγαιακό και τον Περιαιγαιακό χώρο, που με την δυναμική του εμπορίου, των επιστημών και της τέχνης εξαπλώνεται, δάσκαλος και κατακτητής, μέχρι τις άκρες, ενός, τόσον μικρού, χωρίς τελειώματα, κλειστού σφαιρικού κόσμου. Ο «'ελληνισμός», με το εύρος της αρχαίας του έννοιας, δόγμα γαρ, και την ρωμαλέα ιστορική του παρουσία και διαδρομή, υπογραμμίζει και επισημαίνει και κρατά ακέραιες τις διαστάσεις μιάς παγκόσμιας, απόλυτα οικουμενικής και, ταυτόχρονα, ανθρωποκεντρικής, πολιτισμού και ανθρωπισμού, γόνιμης, των αρίστων, δημοκρατικής ιδεολογίας.
Μπουζάνης Κ. Ι. - Bouzanis Κ. -
1. http://bouzanis.blogspot.gr/ Έχει δημοσιευτεί και σε: http://users.sch.gr/kim1954
2. ΜΑΘΗΜΑ 1o: Το ΚοιΝό (ΠαΓΚόΣΜιο) ΣύΣΤηΜα εΠιΓΡαΦής - αΝαΓΝώΣεως Του αΡΧαίου ΚόΣΜου.
ΜΑΘΗΜΑ 2o: η ΓΛωΣΣιΚή ΠαΡαΓωΓή και ο εΜΠΛουΤιΣΜός του αΝΘΡώΠιΝου ΛόΓου (ΓΡαΜΜαΤιΚή, ΠοιηΤιΚή - ΔοΜιΚή αΝάΛυΣη του εΛΛηΝιΚού ΛόΓου). η ΓΛωΣΣιΚή ΠαΡαΓωΓή και ο εΜΠΛουΤιΣΜός των εΘΝΙΚών ιΔιωΜάΤων εΚ του εΛΛηΝιΚού ΛόΓου.
3. Bill Clinton, τ. Πρόεδρος των USA. Εν Αθήναις, Νοέμβριος 1999. Σε επίσημο γεύμα προς τιμήν του, στο Προεδρικό μέγαρο, ομολογία-δήλωση και μάλιστα στα ελληνικά: «Είμαι, και εγώ Έλληνας!».
Barack Obama, Πρόεδρος των USA. Λευκός οίκος, Άνοιξη 2014. Γιά επέτειο 25ης Μαρτίου 1821. Δήλωση: «Για μια μέρα, όλοι είμαστε Έλληνες!»
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το γκρέμισμα και η επιστροφή
Μην προσπαθήσετε να διαχειριστείτε ένα αδιέξοδο, άλλα νομίζοντες, χωρίς το κόστος και του ολέθρου την ανταμοιβή. Θα καταλήξετε, μοιραία, σε χίλιους καθημερινούς συμβιβασμούς καί εκατό χρόνια μετά, όχι για της σωφροσύνης την έλλειψη ούτε γιά της εποχής σας την αφέλεια, αλλά για το καθόλου ευφυές της καθ’ έξιν απάτης, άγνωστους, μέσα σε ανώνυμους, θα σας λιθοβολήσουνε δημόσια! Αλήθεια, ποιος από σας, τους τόσον επηρμένους, την αντέχει αυτήν την διαπόμπευση και ποιός την βασανιστική την άγνοια;
Κάλπης, ο κάπηλος! Κάλπη δάσκαλε, μην ’πεις τίποτα για το ταξίδι που ποτέ δεν έκανες… Σοφός ερμηνευτής, ο ερευνητής μιας επιτυχίας και ο χρυσοθήρας ο χρυσωμένος, μύστες κι οι δυό αξιοθαύμαστοι! Αδιέξοδο σημαίνει όχι το ταξίδι. Ποιος ασχολείται με τα ταξιδέματα των άλλων; Αδιέξοδο σημαίνει την επιστροφή χωρίς τίποτα το πολύτιμο στα χέρια! Ψάχνουμε το χρυσάφι, είπε ο χρυσοθήρας. Δεν θα γυρίσουμε ποτέ με άδεια τα χέρια! Συνηθίσαμε τα όνειρά μας να τα κάνουμε ιστορίες όμορφες και ψεύτικες. Χωρίς το χρυσάφι, το φωτεινό χρυσάφι του ήλιου, σε ποιόν να πούμε τίποτα; Κάλπη δάσκαλε, μην ’πεις τίποτα για το ταξίδι που ποτέ δεν έκανες…
Αληθές, το ορθόν! Και το αληθές, άμα τη εμφανίσει, πόσο απλό φαίνεται! Το αληθές καταπληκτικά απλό! Στην περίπτωση των ερευνών των αρχαίων Γραφών και του Λόγου καταφέραμε - επιτυχώς! - μία λάθος αφετηρία, με τα λάθος εφόδια και έχοντας το αδιέξοδο της πρώτης αποτυχίας, από εμμονή και μόνο, εισπράξαμε τα χίλια ακόμη αδιέξοδα, που κάνουν τους ειδικούς να... παραμιλούν! Το μεγάλο άλμα θα είχε γίνει αν ο Σωκράτης με το κύρος του δεν… έκαιγε την υποψία του Πλάτωνα, που ήθελε του Λόγου το έτυμον κοινό για Βάρβαρους1 και Έλληνες (Κρατύλος). Δεν μας βοήθησε, λοιπόν, η χρυσή εποχή του Ελληνισμού, μας τα χαλούσε και η μυθολογία, δεν θέλαμε να προσβάλουμε και τους αλλόφωνους και, έτσι, πέσαμε από το ένα αδιέξοδο στο άλλο, επινοήσαμε εμβαλώματα πολύχρωμα, στήσαμε υποθετικές γέφυρες, κάναμε ακροβατικά άλματα, παρακολουθήσαμε με επιστημονικό ενδιαφέρον ταχυδακτυλουργούς και αρκουδιάρηδες και, έτσι, εκτεθήκαμε ανεπανόρθωτα! Στην απλή λογική επιβάλλαμε, πλέον, την ακαδημαϊκή πίστη και... σεβόμενοι την διεθνή δικτύωση των ειδημόνων, μια καθαρά Ελληνική Υπόθεση, από αβελτηρία και όκνον, προσυπογράφοντας, την... καθαρίσαμε, οριστικά!
Τα θέματα της έρευνας των Αρχαίων Γραφών και του Λόγου είχανε, από το κάθε ξεκίνημά τους, φτάσει σε τέλμα. Οι Εσπέριοι αλλόφωνοι, τελευταίοι, ανακαλύψανε αυτά που δεν απέκρυψε, ποτέ, κανείς! Δυστυχώς για την συζήτησή μας, και αυτοί οι ερευνητές δεν έφτασαν πουθενά! Και έφεραν, σαν δάσκαλοι, το τίποτα! Επιστρέψανε, πάντως, χωρίς να σηματοδοτήσουνε την διαδρομή, αυτήν που ποτέ δεν έκαναν. Αυτή είναι η βασικότερη δουλειά ενός άξιου δασκάλου συν το χρυσάφι που κρατά στα χέρια του. Χρειαζόμασταν ανθρώπους εργατικούς, με άμετρο τον ζήλο με άπειρη και πολυμερή την προπαιδεία. και, οπωσδήποτε, ελληνοτραφείς και ελληνόφωνους.
Το παρελθόν που έπρεπε, άπλετα να το φωτίσουνε, ήδη, το συσκοτίσανε απόλυτα. Κατηγοριοποιήσανε τον Αρχαίο Γραπτό Συστηματικό Λόγο, αγνοώντας ότι αυτός ξεκίνησε ως εργαλείο ενός πανάρχαιου, απέραντου, παγκόσμιου δικτύου εμπορικών σταθμών και δικτύων και των ανθρώπων του.
Κάτι, λοιπόν, τα «πρέπει» της εποχής που έπρεπε να τα ξεμπλέξουνε, κάτι κείνο το λιγάκι που, τόσο… μεγαλόψυχα, τους δώσανε, κάτι που ο Κόσμος τόσος δα μικρός και οι σοφοί της Εσπερίας θα τους θεωρούσαν εξωγήινους, μια καθαρά Ελληνική Υπόθεση, οι Ελληνόφωνοι σοφοί, την εμπιστευτήκανε, απόλυτα, στους αλλόφωνους! Δεν ήταν η γενιά τους έτοιμη! Και το θέμα… έκλεισε!
Ένα καινούριο ταξίδι που θα κάνουμε μαζί - A new travel we make together
Εμείς, εδώ, δεν ήρθαμε, σε ώτα μη ακουόντων, να ανοίξουμε ξανά ένα παλαιό θέμα. Ήρθαμε να το κλείσουμε, οριστικά! Παντοδύναμοι, εμείς, γιατί μπορούμε με μία κίνηση, πλέον, να διδάξουμε το παγκόσμιο κοινό, κάτι τόσο απλό. Το αληθές!
Ιδού η πρόκληση! Θα γκρεμίσουμε τις σημάνσεις και θα ξεχάσουμε τις καταδείξεις τους. Θα καθαρίσουμε το πεδίο και θα κληθούμε, όσοι, να ελέγξουμε την νέα γνώση και να γίνουμε διδάσκαλοί της. Βήμα - βήμα, με την ροή και την αυθεντικότητα της ζωντανής διδασκαλίας και την συνδρομή της αυτοελεγχόμενης αληθείας, θα διαδράμουμε (διέλθουμε) μιάν άλλη, τόσο σύντομη οδό, που οδηγεί - λύνει τα μυστήρια του Αρχαίου, Παγκόσμιου Συστήματος Επιγραφής και Αναγνώσεως του Αρχαίου Λόγου.
Η Συστηματική Γραφή (η γραπτή δηλαδή) οργανώθηκε για να υπηρετήσει τον Κόσμο του Παγκόσμιου Εμπορίου. Ένα παγκόσμιο Σύστημα που δεν έχει την ευχέρεια να αναθεωρείται και να μεταρρυθμίζεται. Ένα Σύστημα που μπορούσε να κατασκευάζει ιδιώματα, ως προς τον τρόπο ή την γραφίδα ή το υλικό επιγραφής, όχι όμως αδιάβαστα και κρυπτογραφημένα εμπορικά κείμενα.
Ο Αρχαίος (αρχικός) Γραπτός Λόγος στην υπηρεσία του Εμπορικού Κόσμου, διαχέεται γεωγραφικά, δημιουργεί το Κοινόν του Γραπτού Λόγου του αρχαίου κόσμου, γονιμοποιεί και καλλιεργεί τον τοπικό -όπου- φωνητικό λόγο και εγκαθιδρύει, ιστορικά, ως ιδιώματά του, τις γραφές, και στην συνέχεια και τις φωνές, όλων των λαών της οικουμένης. Έχουμε, δάσκαλοι εμείς, τον Μίτο της Αριάδνης, έναν κώδικα - σύμφωνο, θεμέλιο του Συστήματος Επιγραφής και Αναγνώσεως του ανθρώπινου λόγου, όχι για να εξέλθουμε από τον Λαβύρινθο αλλά για να εισέλθουμε ασφαλείς! Ο Μίτος της Αριάδνης είναι και το άροτρο, γιά να οργώσουμε, να φυτέψουμε, να καλλιεργήσουμε, για να δρέψουμε τους νέους καρπούς και, ευλογημένοι από τις Μούσες και τους Θεούς2 του Φωτός, να επιστρέψουμε. Αυτός είναι η αφετηρία, η είσοδος και τα εφόδιά μας, ο άγιος αγός μας και εργαλείο αναφοράς η, απανταχού παρούσα, Ελληνική Γλώσσα. Με αυτά, θα φτάσουμε στο έρεβος των σκοτεινών αιώνων, θα τους φωτοδοτήσουμε και με οδηγό τις σημάνσεις μας θα επιστρέψουμε με την ζέση του Μύστη και το φως του Διδασκάλου.
1. Πάς αλλόφωνος = Βάρβαρος, ο (Ηρόδοτος)
2. Θεός = ιΔέα, η - ίΔιον, το (η έννοια των πάντων αλλά και του καθενός)
Η ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Ως Συστηματική, η Γραφή - Ανάγνωση ξεκίνησε, αναλαμβάνοντας την σκυτάλη, όποτε, όπως και απ’ όπου, με την μοριοποίηση ενός τρέχοντος φωνητικού λόγου, την σημειοποίηση των κύριων φθόγγων, των συμφώνων δηλαδή, με τους οποίους αποτυπώνει και, αντιστρόφως, αναγιγνώσκει, αναγνωρίζοντας τα επιγεγραμμένα, με την ένθεση –αναλόγως του θέματος– των κατάλληλων, μη σηματοποιημένων, δευτερευόντων φθόγγων, των φωνηέντων.
Για την κατανόηση της λειτουργίας της Συστηματικής Γραφής - Αναγνώσεως, ξαναδιαβάστε, στην συνέχεια, την ανωτέρω παράγραφο της εισαγωγής μας:
ωΣΣυΣΤηΜαΤιΚήηΓΡαΦήαΝάΓΝωΣη΄ΚΣεΚίΝηΣε΄αΝαΛαΜΒάΝοΝΤαςΤηνΣΚυΤάΛηόΠοΤεόΠωςΚαιαΠόΠου΄ΜεΤηνΜοΡιοΠοίηΣηεΝόςΤΡέΧοΝΤος΄ΦωΝηΤιΚούΛόΓου΄ΤηνΣηΜειοΠοίηΣηΤωνΚύΡιωνΦΘόΓΓων΄ΤωνΣυΜΦώΝωνΔηΛαΔή΄ΜεΤουςοΠοίουςαΠοΤυΠώΝειΚαι΄αΝΤιΣΤΡόΦως΄αΝαΓιΓΝώΣΚει΄αΝαΓΝωΡίΖοΝΤαςΤαεΠιΓεΓΡαΜέΝα΄ΜεΤηνέΝΘεΣη΄αΝαΛόΓωςΤουΘέΜαΤος΄ΤωνΚαΤάΛηΛων΄ΜηΣηΜαΤοΠοιηΜέΝων΄ΔευΤεΡεΒόΝΤωνΦΘόΓΓων΄ΤωνΦωΝηέΝΤων.
Και, τώρα, σπάζοντας τον Κώδικα Επιγραφής και Αναγνώσεως του Αρχαίου Λόγου, προσπαθήστε, στις επόμενες σειρές, την ίδια παράγραφο να την… αποκρυπτογραφήσετε και να την ξαναδιαβάσετε:
ΣΣΣΤΜΤΚΓΡΦ΄ΝΓΝΣΚΣΚΝΣ΄ΝΛΜΒΝΝΤΤΣΚΤΛΠΤΠΚΠ Π΄ΜΤΜΡΠΣ΄ΝΤΡΧΝΤ΄ΦΝΤΚΛΓ΄ΤΣΜΠΣΤΚΡΦΘΓΓ΄ΤΣΜΦΝΔΛ Δ΄ΜΤΠΠΤΠΝΚ΄ΝΤΣΤΡΦ΄ΝΓΓΝΣΚ΄ΝΓΝΡΖΝΤΤΠΓΓΡΜΝ΄ΜΤΝ ΘΣ΄ΝΛΓΤΘΜΤ΄ΤΚΤΛΛ΄ΜΣΜΤΠΜΝ΄ΔΤΡΒΝΤΦΘΓΓ΄ΤΦΝΝΤ
Προσθέστε, τώρα, την δυνατότητα στην πολυποικιλότητα ενός εκάστου των γραμματοσημάτων1 και την... ανεξέλεγκτη εικονοποίηση καθώς και την σύνθεση της ταχυγραφίας2, βάλτε και τα λάθη, εξ αντιγραφής ή εκ παραδρομής, και αφήστε τους ανυποψίαστους και τους ειδικούς και της προχειρότητας τους γίγαντες να… τρελαθούνε!
1.πχ. Σ, C, S, σ, ς.
2. Η στενογραφία.
ΛΕΞΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΜΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣΛΕΞΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΙΩΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΜΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣ
TERMS AND CONCEPTS DICTIONARY-GUIDE, FOR WRITING AND READING IN ACCORDANCE WITH PALEOGRAMMIC SYSTEM
Κ = οιΚείος, κατ’ οίκον, εν τω οίκω.
Κ = οίΚοι, κατ’ οίκον, εν τω οίκω.
ΚΔ = ΚηΔεύω, μεριμνώ περί τινος, επιμελούμαι ή περιποιούμαι τινά.
ΚΔ = ΚηΔέω, κηδεύω
ΚΔ = ΚήΔω, κηδέω, φροντίζω, μεριμνώ, ενδιαφέρομαι.
ΚΘ = οίΚοΘεν, εκ του οίκου, εξ ιδίων μου, διά των ιδίων μου μέσων.
ΚΘ = οίΚοΘι, εν τω οίκω.
ΚΛ = εΚΛύω, απαλλάσσω από τι, ελευθερώνω.
ΚΛΣ = έΚΛυΣις, απόλυσις, απαλλαγή.
ΚΜ = εΚΜειόω ελαφρύνω, ολιγοστεύω.
ΚΜ = ο ΚυΜός, ο ΧυΜός των μήλων (το γάλα)
ΚΝ = ΚοιΝόω, ανακοινώνω, μεταδίδω.
ΚΝΠΣ = ΚοιΝοΠοίηΣις, η (ελλειμάτων, χρεών, κλπ)
ΚΠ = εΚΠοιέω, αποτελειώνω, συμπληρώ.
ΚΣ = αΚΣία, η αποτίμησις πράγματος σε χρήμα, η τιμή.
ΚΣ = αΚΣίαι, αμοιβές, αποδοχές.
ΚΣ = αΚΣιόω, εκτιμώ, τιμώ τι, αξιώνω, απαιτώ.
ΚΣΣ = αΚΣίωΣις < αξιώνω, απαιτώ, εκτιμώ.
ΚΤ = εΚΤίω, πληρώνω, αποπληρώνω, εκτίνω, αποτίω.
ΚΤ = ΚΤάω, (απο)κτώ, πορίζομαι, προμηθεύομαι, κερδίζω.
ΚΤ = ΚύΤος, ΘήΚη. Επί δοχείων, τεύχος.
ΚΤΛ = εΚΤεΛέω, εκπληρώ, φέρω εις πέρας.
ΚΤΜ = ΚΤάοΜαι, κτάων ειμί.
ΚΤΜ = ΚΤήΜα, ό,τι αποκτηθέν.
ΚΤΜΤ = ΚΤήΜαΤα, τα αγαθά τινός, η περιουσία.
ΚΤΝ = εΚΤίΝω, αποπληρώνω, εκτίω, αποσείω.
Λ = αΛές, όΛως (επίρρ.).
Λ = αΛές, το σύνολον, το όλων όσον ή όλον όσων.
Λ = εΛεός, μαγειρική τράπεζα, κρεατοσανίδα, τράπεζα εργασίας.
Λ = ‘αΛής, ο αθροισμένος εν όλω.
Λ = αΛές, όΛωΣ (επίρρ.).
Λ = αΛές, το οΛων όΣον ή όΛον όΣων.
Λ = Λάας, ο λίθος.
Λ = αΛέα, η θερμότης πυράς ή ηλίου, η είλη ή έλη
Λ = αΛέα, η σκέπη, το προφυλακτήριον.
Λ = ‘έωΛος, ο παλαιός.
Λ = Λύω, απαλλάσσω, εξοφλώ.
Λ = όΛως, καθ’ ολοκληρίαν.
Λ = ούΛος, όλος, ολόκληρος.
Λ = υαΛόεις, ο υάλινος. (ο εξ υαλολίθου)
Λ = υάΛεος, ο υαλώδης.
ΛΛ = αΛέΛαιον, το αλατισμένο έλαιον.
ΛΜ = ΛύοΜεν, εξοφλούμε (επί χρέους)
ΛΜ = ιάΛεΜος, ο θρήνος, ο οδυρμός, ο κοπετός.
ΛΜ = έΛΛειΜΜα < εΛΛείΠω
ΛΜ = άΛηΜα, αλεύρι, αλεσμένον (ό,τι)
.ΛΜ = ιάΛεΜος, ο θρήνος, ο οδυρμός, ο κοπετός.
ΛΜ = ΛιΜήν, το δοχείον (γενικά).
ΛΜ = ΛιΜήν, η αποθήκη.
ΛΜ = ΛιΜήν , ο τόπος συγκεντρώσεως (πχ. επί τελετών)
ΛΜ = ΛιΜήν, τόπος εις όν αποσύρεταί τις, καταφύγιον.
ΛΜ = ΛήΜΜα, το κέρδος, η ωφέλεια, οι αποδοχές, το εισόδημα.
ΛΜ = όΛΜος, σκάφη ζυμώματος, κύλινδρος.
ΛΜΛΤ = ΛέΜΜα αΛεΤού, το πίτυρον
ΛΝ = ΛίΝον, το λινάρι
ΛΝ = ο ΛίΝος, ο αοιδός, ο ραψωδός.
ΛΠ = η ΛώΠη, τα ιμάτια, ο μανδύας
ΛΠ = εΛΛείΠω, καθυστερώ την πληρωμή φόρων αλλά και παραλείπω, εγκαταλείπω, υπολείπομαι τινός.
▲
ΛΠΜ = ΛείΠοΜαι, έχω έλλειψιν τινός.
ΛΣ = άΛηΣις, άΛεΣις, το αΛήΣΣειν [θ], το αλέθειν, το άλεσμα.
ΛΣ = ο ΛίΣΣεος [θ], ο λίθινος, ο εκ λίθου
ΛΣ = η υαΛόεΣΣα, η υάλινος, η υαλώδης.
ΛΣΤΛ = ΛυΣιΤεΛώ, ωφελώ, είμαι επωφελής.
ΛΣΤΡ = ΛίΣΤΡιον, το κοχλιάριον
ΛΤ = αΛεόΤης, άθροισμα, άθροισις, αλές των.
ΛΤ = αΛεΤός, το αλέθειν, ο αλεσμένος.
ΛΤ = άΛαΤος, του (γενική του: το άλς ).
ΛΤ = ΛείΤος ή ΛέϊΤος, ο δημόσιος (επί τελών)
ΛΤ = Λύω ΤέΛη, πληρώνω τα οφειλόμενα ή φόρους, εξοφλώ χρέη.
ΛΤ = ο αΛήΤης, ο πλάνης, ο περιφερόμενος.
ΛΤΜ = ΛίΤοΜαι, λίσσομαι, ικετεύω, παρακαλώ
ΛΤΡ = ΛίΤΡα, ώνος αγαθών (νόμισμα)
Μ = η άΜη, το πτύον, η σκαπάνη, η δικέλλα αλλά και ο πέλεκυς.
ΜΛΤ= ο ΜεΛέΤωρ, ο τιμωρός, ο εκδικητής.
ΜΚΛ = ΜάΚεΛον, το σφαγείον.
ΜΛ = ΜαΛΛός, το μαλλί.
ΜΛ = ΜήΛειος, ο εκ προβάτων.
ΜΛΤ = ΜέΛιΤΤα, η προσφιλής.
ΜΜ = ΜείωΜα, το έλλειμμα, η ελάττωσις, το πρόστιμον.
ΜΜ = ο ΜώΜος, η μομφή, ο ψόγος, η κατηγορία, το όνειδος.
ΜΜΜ = ΜωΜάοΜαι, ψέγω, κατηγορώ, μέμφομαι.
ΜΠ = εΜΠοιέω, παράγω, δημιουργώ.
ΜΠΛ = εΜΠοΛή, η εμπορία, η συναλλαγή, το εμπόριον, τα εμπορεύματα, το κέρδος.
ΜΠΛΜ = εΜΠόΛηΜα, το εμπόρευμα.
ΜΡ = ΜύΡιος, ο τεράστιος, ο κολοσσιαίος, ο πελώριος.
ΜΣ = το ΜέΣΣυ ή ΜέΘυ, ο οίνος.
ΜΣ = η ΜάΣΣα [ζ], η ζύμη.
ΜΣΜ = ΜαΣΣίΜα [ξ], η μεγάλη (τιμητικά)
ΜΤ = ΜαΤεύω, ζητώ, ερευνώ, αιτούμαι.
ΜΤ = άΜηΤος ή αΜηΤός, η εσοδεία, η συγκομοιδή.
ΜΤΛ = ΜέΤαΛΛον (αλός), το άλας, το αΛάΤιον.
Ν = ωΝή, η μίσθωσις δημοσίων φόρων, το αγοράζειν, η αγορά, τα προς αγοράν χρήματα, η τιμή, η αγοραπωλησία.
Ν = ώΝια, τα προς αγοράν ή πώλησιν.
Ν = ώΝιος, ο δυνάμενος να αγορασθή.
Ν = ώΝος, το αντίτιμον, η αξία, το αγοράζειν.
ΝΜ = ΝέΜω, διανέμω, παραχωρώ, νομίζω (θεωρώ ή νομίζω τι)
ΝΜ = ΝοΜεύς, ο διανέμων, ο διανομεύς.
ΝΜ = ωΝέοΜαι, εξαγοράζω, επιτυγχάνω συμβιβασμόν διά χρημάτων, αγοράζω, διαπραγματεύομαι.
ΝΜ = ΝοΜή, διαίρεσις, διανομή.
ΝΠΜ = αΝάΠαυΜα, ο τόπος αναπαύσεως.
ΝΣ = όΝηΣις, το κέρδος.
ΝΤ = ωΝηΤής, ο αγοραστής.
ΝΤ = ωΝηΤός, ο αγορασθείς, ο δυνάμενος να αγορασθή, ο προς πώλησιν.
ΝΤΘΜ = αΝαΤίΘηΜι, αποδίδω, αφιερώνω, αναλαμβάνω, διευθετώ εκ νέου.
ΝΤΛ = εΝΤεΛής, ο τέλειος, ο πλήρης.
ΝΤΛ = εΝΤέΛΛω, εντέλλομαι, διατάσσω.
ΝΤΜ = αΝαΤιΜάω, υψώνω την τιμή, ανακοστολογώ.
ΝΤΤΜ = αΝΤίΤιΜον, η αξία πωλουμένου πράγματος σε χρήμα.
Σ = Σείω (έλλειμμα, άχθος), αποτινάσσω
Σ = Σείω (χρέος), ελαφρύνω, αποτινάσσω (έλλειμμα, άχθος), απαλλάσσω.
ΣΚ = αΣΚέω, διμορφώ, διπλάθω, επεξεργάζομαι.
ΣΚΜΔ = η ΣυνΚοΜιΔή, η συγκέντρωσις καρπών του αγρού(συλλογή, αποθήκευσις)
▲
ΣΜΝ = ΣηΜαίΝω, αγγέλλω, γνωστοποιώ, κηρύσσω.
ΣΛ = η ΣύΛη, το δικαίωμα κατασχέσεως ή του εγγράφειν προσημείωσιν.
ΣΜ = ΣήΜα, το τεκμήριον, το δείγμα.
ΣΜ = ΣήΜα, ο τάφος, ο τύμβος, το μνήμα..
ΣΜ = ΣηΜειόω, σημειώνω, ενημερώνω, δίδω είδησιν περί τινος.
ΣΜ = ΣΣηΜία (ζ), επιβάρυνσις, απώλεια.
ΣΝ = ιΣωΝία, η ισότης τιμών αγαθών, η δικαία τιμή αγαθού.
ΣΝ = ΞεΝία = η ΣΣεΝία, η φιλόξενος υποδοχή.
ΣΤ = ΣήΤες, εφέτος, κατά το τρέχον έτος. (ή ΤήΤες)
ΣΤΛ = η ΣΤοΛή, ο εφοδιασμός, η ετοιμασία, ο εξοπλισμός.
ΣΤΛ = η ΣΤοΛή, το ένδυμα, η εσθής.
ΣΤΛ = ΣΤοΛή < στέλλω, στέλλομαι.
ΣΤΛ = ΣΤέΛΛω, διευθετώ, τακτοποιώ, παρατάσσω, φέρω ή συνάγω επί το αυτό, εφοδιάζω, εξοπλίζω.
ΣΤΛΜ = ΣΤέΛΛοΜαι, εξοπλίζομαι, ενδύομαι, ετοιμάζομαι, αποστέλλω, πέμπω.
ΣΤΜΝ = ΣΤάΜΝος, οίΝου ΠίΘοΣ.
ΣΤΝ = ο ΣάΤιΝος, εφετεινός, ο (ή ΤήΤιΝος)
Τ = Τίω, αποτιμώ, διατιμώ, ορίζω την αξίαν (επί πραγμάτων). Εκτιμώ, υπολήπτομαι, απονέμω τιμήν εις τινα, τον τιμώ, τον σέβομαι (επί προσώπων).
Τ (επιρρ.) = έΤι, επιπροσθέτως, επί πλέον, ακόμη.
Τ = (εΚ)Τίω, πληρώνω, αποπληρώνω, εκτίνω, αποτίω.
Τ = ωΤώεις, ο έχων ώτα - λαβάς (επί δοχείων).
ΤΚ = ΤόΚος, κέρδος εκ δανεισθέντων χρημάτων
ΤΚΣ = ΤοΚίΖω, δανείζω επί τόκω.
ΤΚΤ =ΤαΚΤός, τεταγμένος, καθορισμένος, σταθερός.
ΤΚΤΚ = ΤόΚος ΤόΚων, τόκος επί τόκου.
ΤΛ = ΤεΛέω ή ΤέΛω (από)τίνω, εκπληρώ, εκτελώ, φέρω εις πέρας, διενεργώ, δαπανώ, πληρώνω φόρους, χρέος ή οφειλήν.
ΤΛ = ΤεΛέως, εντελώς, παντελώς (επίρρ.)
ΤΛ = ΤέΛΛω, εκτελώ, συμπληρώνω.
ΤΛ = ΤέΛΛω, εγείρομαι, ανατέλλω.
ΤΛ = ΤέΛος, φόρος, δασμός.
ΤΛ = το ΤέΛειον, το βασιλικό συμπόσιο.
ΤΛ = ΤηΛία, πάσα επιφάνεια με περιθώριον, πώμα καπνοδόχου.
ΤΛΜ = ΤΛήΜων, ο πάσχων, ο δυστυχής, ο υποφέρων.
ΤΛΝ = ΤεΛωΝέω, εισπράττω φόρους, εκμισθώνω.
ΤΛΝΜ = ΤέΛος ωΝούΜαι, ενοικιάζω φόρους του δημοσίου.
ΤΛΣΜ = το ΤέΛεΣΜα, ο φόρος, το έξοδον, η δαπάνη, η πληρωμή.
ΤΜ = ΤιΜάω, εκτιμώ τι, αποδίδω αξίαν εις τι (επί πραγμάτων). Τιμώ, εκτιμώ, σέβω, σέβομαι, ευλαβούμε, γεραίρω (επί προσώπων).
ΤΜ = ΤοΜή, το κόπτειν, το πλήγμα, η εντομή
ΤΜ = ΤοΜός, ο οξύς, ο τέμνων
ΤΝ = ΤίΝω, πληρώνω (ΤείΣω = θα πληρώσω, έΤειΣα = επλήρωσα)
ΤΝ = ΤίΝω, πληρώνω χρέος, καταβάλλω το οφειλόμενο τίμημα, απαλλάσσομαι υποχρεώσεως.
ΤΝΜ = ΤίΝυΜαι, τιμωρώ
ΤΝΣΛ = ΤίΝω ειΣ έΛαιον, πληρώνω χρέος, καταβάλλω το οφειλόμενο τίμημα δι’ ελαίου.
ΤΣ= ωΤώεΣΣα, η έχουσα ώτα - λαβάς (επί δοχείων).
ΤΣ = αίΤηΣις, παράκλησις, απαίτησις.
ΤΤ = ΤήΤες, εφέτος, κατά το τρέχον έτος. (ή ΣΤ - ΣήΤες)
ΤΤΝ = ο ΤήΤιΝος, εφετεινός, ο (ή ΣάΤιΝος)
Ένα ΚοιΝό, ειΚοΝοΓΡάΜΜαΤο και ΠαΛαιοΓΡαΜΜιΚό αΛΦάΒηΤο του αΡΧαίου ΚόΣΜουΤο ΠΡώιον Και ΚοιΝόν*, ειΚοΝοΓΡάΜΜαΤο Και ΠαΛαιοΓΡαΜΜιΚό ΣύΣΤηΜα ΓΡαΦής - αΝαΓΝώΣεως Του αΡΧαίου ΚόΣΜου
Τα βασικά ειΚοΝοΣήΜατα-ΓΡάΜΜαΤα του Πρώιου Ελληνικού Αλφαβήτου μας, κατά την φωνητική τους αξία, δεν μπορούσε παρά να τα συναντήσουμε σε περιορισμένον τον αριθμό, ενώ κατά την εικαστική τους ποικιλία, μετά και από την παρατηρούμενη σύνθεσή τους, χωρίς την τυποποίηση, που θα την επέβαλλαν τα νέα προϊόντα της γραφής και θα την έκαναν χρήσιμη σε ένα ευρύτερο και στην συνέχεια στο διεθνές κοινωνικό περιβάλλον, είναι σχεδόν… άπειρα.
Περιορισμένο αριθμό τύπων (κατηγοριών) γραμματοσημάτων, φαίνεται, για την συγκεκριμένη δραστηριότητα, χρειαζόταν αυτήν εδώ την ιστορική περίοδο, η γραφή, απ’ όπου, εν καιρώ, για τις ανάγκες του κοινού των Ελλήνων θα παγιωθούν και μαζί με τα σύνθετα, δέκα έξι1 εν συνόλω, θα εμπλουτιστούν με τους τύπους των φωνηέντων για να κάνουν την γνωστή, παγκόσμια πορεία τους.
Για τις ανάγκες, λοιπόν, της διδασκαλίας μας, θα φτάσουμε ως ένα σημείο, εκεί όπου θα δημιουργήσουμε μία ακλόνητη βάση για κάθε περαιτέρω ενασχόληση και έρευνα. Πρέπει, πρώτα, να κατανοήσουμε τα πράγματα, μη πως επιχειρώντας να ολοκληρώσουμε τις αναζητήσεις μας, στο… χάος μιάς διαδρομής 4 - 5 - 6 ή 10 χιλιάδων ετών, ανά την υφήλιον, δεν αντέξουμε την, κατά περιοχές, ανεξέλεκτη εξέλιξη των χαρακτήρων επιγραφής, πέσουμε στην δίνη των τροπών των αναγνώσεων2, την καλλιγραφία και την παγίωση ιδιωμάτων3 και χαθούμε.
Εμείς, εδώ, θα παρουσιάσουμε ένα Πρώιον Αλφάβητον του αρχαίου κώδικα επιγραφής και αναγνώσεως, όσο πρώιον μπορεί να χαρακτηρισθή ένα κοινό, παγκόσμιο συλλαβίζον αλφάβητο, ως μία συλλογή, φωνούντων γραμματοσημάτων, με τις εικαστικές παραλλαγές τους, και τα σύνθετα εξ αυτών4, κατά ομάδα, μετά από έναν σύντομο λεξικό οδηγό εμπορικών και οικονομικών όρων, που σχετίζονται με μία κατηγορία από τα αρχαιότερα διασωθέντα κείμενα δηλ. με ανακοινώσεις, εκθέσεις, αναφορές ή αξιώσεις οικονομικού χαρακτήρα, διευθετήσεις τόκων ή χρεών και λογιστικές αποδείξεις, σημειώματα, συνοδευτικά έγγραφα ή σημάνσεις των διακινουμένων αγαθών, θα παραθέσουμε αναγνώσεις λέξεων ή εκφράσεων ως γυμνάσματα. Στην συνέχεια, αφού έχουμε αναγνωρίση και έχουμε ταυτοποιήση τις φωνητικές αξίες ικανού μέρους των γραμματοσημάτων του εικονογράμματου και του παλαιογραμμικού συστήματος γραφής, θα κάνουμε ευκολότερη την προσέγγιση και ασφαλέστερη την ανάγνωση των, μη οικονομικού χαρακτήρα και κατά την τεχνοτροπία τους, λοιπών αρχαίων, έτι αδιάβαστων, κειμένων.
Τα αυθεντικά έγγραφα, από τα αποθετήρια (τα υποθηκοφυλακεία) των γιγάντιων εμπορικών κέντρων της αρχαιότητας, μαρτυρούν τον χαρακτήρα των κειμένων τους και η ανάγνωσή τους απαιτεί ένα «Πρώιμο Αλφάβητο» με εμφανείς τις φωνητικές αξίες των γραμματοσημάτων του, το οποίο θα έχει την δυνατότητα να καλύπτει, κατά τα ιδιώματα της επιγραφής τους, την ανάγνωση όλων των κειμένων εποχής.
▲
1.Annales, Κορνήλιος Τάκιτος - Τα εις τον Τυανέα Απολλώνιον, Φλάβιος Φιλόστρατος.
2.Eκ συγγενείας ήχου ή μορφής των γραμματοσημάτων. Εδώ θα κρατήσουμε μόνο ................................ για το αιγυπτιακό ιδίωμα.
3.Πχ. ................................. όμοια κατά την εικόνα, έχουν διαφορετική φωνητική αξία σε διαφορετικά ιδιώματα.
4.Που παραπέμπουν στην αρχαία ταχυγραφία (νυν στενογραφία).
Mε δεξί κλικ πάνω στο Αλφάβητο, που ακολουθεί, διάλεξε "αποθήκευση ως εικόνα" και μετά, από εκεί, ως εικόνα, ΕΚΤΥΠΩΣΕ την.
With right click on the alphabet below, chose "saving the image" and fromthere, as image, PRINT it.
ΟΔΗΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣ
Ως Συστηματική, η Γραφή - Ανάγνωση ξεκινά με την μοριοποίηση ενός τρέχοντος φωνητικού λόγου, την σημειοποίηση των κύριων φθόγγων, με τους οποίους αποτυπώνει και, αντιστρόφως, αναγιγνώσκει, αναγνωρίζοντας τα επιγεγραμμένα, με την ένθεση –αναλόγως του θέματος– των κατάλληλων, μη σηματοποιημένων, δευτερευόντων φθόγγων.
Εισαγωγικά, ως προπαιδεία της διδασκαλίας μας, θα χρειαστούμε την γνώση της Ελληνικής, ως γλώσσας συνδέσμου και αναφοράς όλων των αρχαίων και των σύγχρονων γλωσσικών ιδιωμάτων στο επίπεδο εκείνο που αυτή μπορεί να συντάξη ένα τυποποιημένο κείμενο λογιστικού, εμπορικού ή κανονιστικού χαρακτήρα, πράγμα που κάνει την διδασκαλία μας μιάν ευκόλως κατανοητή, λαϊκή υπόθεση και την κατάλληλη συλλαβική μοριοποίηση των λέξεων της, που κατά την περίπτωση που, εδώ, θέλει να μας εξυπηρετήση.
Χρήσιμο είναι να επισημάνουμε ότι διαβάζοντας ένα κείμενο, πέρα από τις δικές μας, τις λανθασμένες εκτιμήσεις και τις ατέλειες του Εικονογράμματου και του Παλαιογραμμικού Συστήματος Επιγραφής και Αναγνώσεως, είμαστε υποχρεωμένοι να παρακάμψουμε προβλήματα που σχετίζονται με τον γραφικό χαρακτήρα, τους ιδιωματισμούς, τα… φυσιολογικά ορθογραφικά λάθη ή τα λάθη εκ παραδρομής που ήταν άσκοπο ή τεχνικώς αδύνατον να διορθωθούν, την τυποποίηση των γραμματοσημάτων, δημοσιευμένων κειμένων (όπου τα χρειαζόμαστε), καθώς και τα συνήθη… κλασσικά καμώματα του πώλη, Μίνωος Ερμή, όταν τα επιγραφόμενα έχουν εμπορικό, λογιστικό ή κανονιστικό χαρακτήρα.
Με αφετηρία τα, των ήΧωΝ, ΣήΜαΤα της Ελληνικής, εκ της γραμματοσειράς του Παλαιογραμμικού Συστήματος Γραφής, θα ανακαλύψουμε και θα κατατάξουμε, κατά την σχετική, συλλαβική-φωνητική αξία τους, τα γραμματοσήματα λογιστικών αρχείων, εμπορικών πράξεων, γραπτών ή εγχάρακτων σκευών για χρήση ή μεταφορά προϊόντων καθώς και συνοδευτικών εμπορικών εγγράφων, θα συντάξουμε ένα στοιχειώδες αλφάβητο και θα δώσουμε ένα μικρό… Ερμηνευτικό Λεξικό, που θα φωτίση και θα αποσαφηνίση το φαινόμενο της Γραφής του ανθρώπινου λόγου των ιστορικών και των εγγύς προϊστορικών χιλιετιών.
Η γλώσσα του Παγκόσμιου Εμπορίου, σε έναν τόσο μικρό κόσμο, με επίκεντρο την αΡΧαία ευΡώΠη είναι αυτή που διά του γραπτού λόγου κατέστη δυνατή να σφραγίζη, να επισημαίνει, να εκτιμάη, να συνάπτη εμπορικά σύμφωνα, να διατιμάη, να παραγγέλη, να ευθύνη και να ευθετή, να δημοσιεύη, να λογίζη και να εφοδιάζει με συνοδευτικά έγγραφα και να διακινή, από την ανατολικό άΚΡο της έΣω Γαίας, την Μεσόγειο και τον, καθ’ ημάς, ΒοΡάν, κλείνοντας τον γεωγραφικό κύκλο, μέχρι το πέρας της Ομηρικής Ηπείρου, τα εμπορικά προϊόντα και τον… προϊστορικό ανθρώπινο πολιτισμό των εγγύς, σκοτεινών για εμάς, χιλιετιών. Αλλού, ο αγοραίος άναξ, πραγματογνώμων και τιμητής των αρχαίων εμπορικών οίκων, κανονίζει, επιδικάζει και εντέλλεται ή, ύστερα από έγγραφη αίτηση διακανονίζει, εξοφλεί (λύει) και… οπισθογράφων βεβαιώνει. Αλλού ο τοπικός άρχων, ο πρόκριτος εποχής, υπεύθυνος γιά την συλλογή των εισφορών και την διοίκηση, θα αναφέρη εγγράφως, πάνω σε πολύτιμα υλικά ή έργα τέχνης, αποσπασματικά, την δραστηριότητά του και συνοδευτικά του θησαυρού των δικαιωμάτων της κυριαρχίας θα τα υποβάλλη στον ηγεμόνα.
Εμείς, λοιπόν, δεν θα επιχειρήσουμε καμία αποκρυπτογράφηση. Εμείς θα επιχειρήσουμε να διαβάσουμε, να αναγνώσουμε τα επιγεγραμμένα. Η αποκρυπτογράφηση ψάχνει για έναν συμπεφωνημένο κώδικα κρυπτογραφήσεως. Ένας τέτοιος κώδικας είναι μυστικός και έχει από έναν γνώστη, που εγγράφει για δική του χρήση, έως ολίγους μυημένους που βρίσκονται σε μία συγκεκριμένη, εν κρυπτώ, συναλλαγήΕμείς έχουμε την κλείδα, το Κοινό, Παγκόσμιο Σύστημα Επιγραφής & Αναγνώσεως του Αρχαίου Κόσμου.
Η ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΜΜΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
- PALEOGRAMMIKI SCRI
Η Συστηματική Γραφή - Ανάγνωση αποτελεί ένα ώριμο επινόημα, μία εφεύρεση στην υπηρεσία μιάς οργανωμένης ανθρώπινης δραστηριότητος, η οποία, δεν χρειάζεται να το υποψιαστούμε ότι, σε πρώτη φάση, δεν είχε, κατ’ ουδέναν τρόπο, κανέναν λαϊκό χαρακτήρα. Η συστηματική γραφή απαιτούσε έναν κώδικα επιγραφής - αναγνώσεως, ένα περιορισμένο, στην αρχή, μυημένο κοινό, και, ιστορικά, τα διακινούμενα προϊόντα της, προϊόντα ανάγκης, στα χέρια ενός, συνεχώς εξακτινούμενου, κύκλου χρηστών, χειριστών και γραμματικών είναι που έπαιξαν, μέσα στις χιλιετίες, έναν σημαντικό ρόλο, επιδρώντας, όχι μόνο στην καλλιέργεια και την εξέλιξη αλλά στον απόλυτο στραγγαλισμό του όποιου προϋπάρχοντος, κατά τόπους, στοιχειώδους, έναρθρου, φυσικού ανθρώπινου φωνητικού λόγου.
Τα σημεία επιγραφής, αρχικά, είναι εικονίσματα, σε αδρές γραμμές, ΓΡαΠΤά - ειΚοΝοΠοιηΤά ΣηΜεία, δηλωτικά των φθόγγων που αντιπροσωπεύουν –εικονογράμματη θα την καλέσουμε αυτήν την συστηματική γραφή– στην εξέλιξή, όμως, η γραφή, κρατώντας τις βασικές γραμμές των εικόνων - γραμμάτων της θα εμφανίση τον γνωστό, πρακτικό, γραμμικό της χαρακτήρα.
Την γραμμική γραφή, εκ της εικονογράμματης, την οποία, ανωτέρω, περιγράψαμε, εις το εξής, θα την καλούμε Παλαιογραμμική, σε διάκριση από την ειδική, ιστορικά νεότερη έκδοσή της – που, απλά, θα την καλούμε Γραμμική – Ελλαδικός χώρος, αρχές 1ης π.Χ. χιλιετίας – η οποία με εμπλουτισμένα και τυποποιημένα τα γραμματοσήματά της, καλύπτοντας το σύνολον των φθόγγων του φωνητικού λόγου (σύμφωνα τε και φωνήεντα), και παγιωμένη μία πλήρη, ενός προς ένα, αντιστοιχία φθόγγων και σημείων επιγραφής και αναγνώσεως, θα καλύψη, με την ακριβή επιγραφή - ανάγνωση του φωνητικού λόγου, ανώτερες ανάγκες του έμφρονος ανθρώπου, που σχετίζονται με τον έντεχνο λόγο, τις επιστήμες και την φιλοσοφία. Η λογοτεχνία, οι επιστήμες και η φιλοσοφία, χτισμένα με το χέρι, τον νού και την ψυχή του εμπνευσμένου ανθρώπου, για να καταγραφούν και να διδαχθούν μέσω κειμένων, έπρεπε να περιμένουν το (Νεο)Γραμμικό Σύστημα Επιγραφής και Αναγνώσεως του ανθρώπινου λόγου.
ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΝ Σε κείμενα με άγνωστη την αναφορά, κάθε απόπειρα για ανάγνωση φαίνεται αδιανόητη. Σε ένα μέρος από τα κείμενα, που μας έχουν δώσει οι αρχαίες γραφές, χωρίς την ιδιαίτερη προσπάθεια, αναγνωρίζεται ο οικονομικός - λογιστικός - εμπορικός χαρακτήρας, ενώ, εκεί όπου η εγγράμματη γραφή συμπληρώνει ζωγραφικές παραστάσεις, συνοδεύει μνημεία ή σκεύη, η πολλαπλή ανάγνωση, δοκιμάζει το κοινόν της γλώσσας επιγραφής και, με την σχετική αξιολόγηση, πιστοποιεί το ορθόν των αναγνώσεών μας. Έχουμε μπροστά μας έναν πρότυπο οδηγό υποδειγματικών γραπτών εκφράσεων, για την σύνταξη τρεχουσών, λογιστικών και, οικονομικού ενδιαφέροντος, κανονιστικών πράξεων.
Α. Στοιχεία από αυθεντικά Κείμενα Οικονομικών Διακανονισμών,Βεβαιώσεων, Αναφορών ή Δημοσιεύσεων κλπ.
Με την δική τους, την φωνητική ορθογραφία, θα δώσουμε, ως άσκηση, την ανάγνωση στοιχείων από αρχαία κείμενα. (π.χ. έΛειΜα αντί έΛΛειΜΜα, ΛήΜα αντί ΛήΜΜα, ΣΣηΜία [ζ], ΜέΣΣυ [θ], ΣΣυΜός [χ]) Τον λόγο έχει, πλέον, η γλώσσα αναφοράς των αρχαίων κειμένων.
και μία προτεινόμενη άσκηση:
με μία προτεινόμενη ανάγνωση:
.
.... Προσεχώς - Συνεχίζεται ... Η εφαρμογή, λόγω αδυναμίας της ιστοσελίδας, θα δοθή σε PDF.
συνεχίζεται CONTINUED
ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΘΑ ΣΥΜΠΛΗΡΗΘΕΙ
ΠΗΓΗ: http://bouzanis.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου