ΘΕΟΣ ΣΤΗΝ ΓΗ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΤΥΑΝΕΥΣ
Τα χίλια εφτακόσια χρόνια Ασιατικής θρησκείας έχουν χαρακτηριστεί σαν την σκοτεινότερη περίοδος της ανθρώπινης ιστορίας που δεν έχει προηγουμενο.ειναι η μόνη θρησκεία που ονομάστηκε θεόπνευστη και ξερίζωσε όλες τις άλλες θρησκείες δια πυρός και σιδηρού ενώ ευαγγελίζεται την αγάπη προς τον πλησίον.
Η Ιερή εξέταση των χριστιανών της Δύσης βασάνιζε φρικτά τα θύματα της και τα εκτελούσε καίγοντας τα ζωντανά στην φτιαχτούς αιρετικούς τους διαμέλιζε ζωντανους,τους άπιστους τους σουβλιζε,τους ειδωλολάτρες τους έσπαγε τα κοκαλα,χερια,τα ποδιά και τα δάχτυλα , και για τους Εθνικούς ( Έλληνες ) η εντολή ήταν να τους βγάζουν τα μάτια τους κόβουν την μύτη τή γλωσσά και τους πιο τυχερούς να τους
αποκεφαλίζουν, η να τους στραγγαλίζουν η να τους βάζουν στο τσουβάλι και να τους ρίχνουν στην θαλασσα ετσι συνιστούσε και η εγκύκλιος του Πατριάρχη Γεννάδιου Σχολειού.
Ο Απολλώνιος ήταν και είναι η μόνη ιστορική προσωπικότητα σύγχρονη του Χρ(η)στου,που υπερέχει αυτου,μπορει να αντιπαραβληθεί μαζί του και να προκαλέσει σοβαρούς τριγμούς στην θρησκεία των οραματων,των ονείρων και των ψεμάτων.
Ο Έλληνας Απολλώνιος τον όποιον συκοφαντεί το ιερατειο,ποτε δεν ισχυρίστηκε ότι ήταν θεός η έστω γιος θεοποιεί δεν επιχείρησε την καθιέρωση λατρείας των πατρώων Θεώνη την δημιουργία δικής του θρησκειας,ποτε δεν υποσχέθηκε τιποτε,και ωμούς αποδείχτηκε αθάνατος δεν πεθαίνετε θάφτηκε και δεν χρειάστηκε να αναστηθεί.
Όλα τα ιστορικά τεκμήρια λογοτεχνικά έργα και βιογραφίες του Απολλώνιου εξαφανίστηκαν από την εκκλησία κατά τη διάρκεια του ιερού πολέμου που κήρυξε εναντίον του Ελληνισμού οι Άγιοι πατέρες ήταν εναντίον του επειδή αποτελούσε το φιλοσοφικό αντίπαλο δέος του Χρηστού οι χαρακτηρισμοί της εκκλησιάς για τον Απολλώνιο όπως Μαγος,Γοης,Αγυρτης,Ψευτης,Τυχοδιωκτης,Απατεωνας,Κιβδηλοποιος,Κακοποιος,Οργανο του σατανά.
Ο Απολλώνιος δεν διεκδίκησε θεϊκές δάφνες και θεϊκή καταγωγή και ούτε ποτέ ζήτησε από τους μαθητές του να έχουν ταμείο ούτε τους είπε να πορεύουν και να διδάξουν στα έθνη όπως έκανε ο Χρ(η)στος που δίδασκε.
Επιβεβαίωση της σημαντικής προσωπικότητας του Απολλώνιου γίνεται και από χριστιανικές πηγές όπως δείχνει η προσωπογραφία του 1560 μ χ στην εκκλησία του Γ Νικόλαου στην νησίδα της λίμνης των Ιωαννίνων .Μέχρι τον 6 αιώνα η μνήμη του υπήρχε έντονη στους λαούς της Μεσόγειου σαν ενός μεγάλου μύστη και θεραπευτή του Ασκληπιού σαν θαυματοποιού και γνησίου ελληνιστή λέγω της μεγάλης επιρροής που ασκούσε.
Οπού και αν πέρασε όσοι και αν τον γνώρισαν η τον άκουσαν τον αποκάλεσαν φιλοσοφο.αγιο,νομοθετη,παιδαγωγο,ασκητη,αναμορφωτη,θαυματουργο και πολλοί τον προσκυνούσαν σαν θεο,αντιθετα από οπού πέρασε ο Χρ(η)στος τον έδιωχναν τον έβριζαν τον πετροβολούσαν και ήθελαν να τον σκοτώσουν σαν ασεβή κακοποιό όπως αναφέρουν σε πολλά σημεία τα ευαγγέλια.
Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες τον τιμούσαν τον συμβουλευόταν και πίστευαν σαν θεού Βραχμάνος των Ινδιών τον ονόμασαν μέγα φιλόσοφο.
Ο Φιλόστρατος ο Δίων Κάσσιος και η Αυγουσταία Ιστορία αναφέρουν ότι σε όλη την αυτοκρατορία είχαν χτιστεί ναοί στον Απολλώνιο κατασκευάστηκαν εικόνες του κόπηκαν νομίσματα με τη μορφή του και καθιερώθηκαν εορτές για να τον τιμήσουν Φιλόστρατος αναφέρει,ότι ο ρωμαίος αυτοκράτορας Αλέξανδρος Σεβήρος 222-235 μ χ στο ιερό των ανακτόρων του διατηρούσε το άγαλμα του Απολλώνιου του Τυανέα μαζί με τα αγάλματα Ορφέα του Χρ(η)στού του Αβραάμ και του Μωυσή στα οποία προσευχόταν.
Στο μουσείο των Αδάνων της Τουρκίας υπάρχει μια μαρμάρινη επιγραφή που ανήκει στο κατεστραμμένο ιερό των Αιγών που λέει :Αυτός που από τον Απόλλωνα πήρε το όνομα του και λάμποντας από τα Τύανα έσβησε τις αρρώστιες των ανθρώπινο ο ουρανός τον έστειλε για να απαλλάξει τους θνητούς από τους πόνους.
Γέννηση του Απολλώνιου :
Ο Πατερας του Απολλώνιου ήταν ο Απολλωνιος ο Τυανεας ο πλουσιοτερος ανθρωπος της πολης των Τυανων της Καπαδοκιας καταγοταν από παναρχαια Ελληνικη οικογενεια με εξεχουσα κοινωνηκη θεση
Η μητέρα του ήταν έτοιμη να γεννήσει είδε στον ύπνο της όραμα που της έλεγε να μεταβεί στους αγρούς και μαζέψει λουλούδια την ώρα εκείνη στο λιβάδι φυσούσε ελαφρός ζέφυρος αυτή δε ξύπνησε από το τραγούδι και γέννησε τον θειικό Απολλώνιου ντόπιοι λέγουν ότι την ώρα της γέννησης κεραυνός που φαινόταν ότι θα πέσει στην γή μετεωρίστηκε στον ουρανό για λίγο και ύστερα χάθηκε στον αιθέρα οι θεοί ήταν μαζί του.
Η Μητέρα του όταν ήταν έγκυος σε αυτόν παρουσιάστηκε μπροστά της το όραμα του Πρωτέα αυτή χωρίς να φοβηθεί τον ρώτησε τι θα γεννήσει και αυτός της είπε Εμένα και εσύ ποιός είσαι ? Ο Πρωτέας ο Θεός.
Στο λιβάδι που γεννήθηκε ο Απολλώνιος συμφώνα με τον Φιλόστρατο κτίστηκε ναός και βωμός του Απόλλωνα στον οποίον ο Απολλώνιος οφείλει το όνομα του.Χρονολογικα η γέννηση του Τυανεα τοποθετείται το 3 πχ και κατά αλους 10 πχ μια διαφορά δλδ δεκατριών χρόνων ίδια με αυτή που παρουσιάζουν και για τον Χρ(η)στο τα ευαγγέλια.
Τα πρώτα γράμματα ο Απολλώνιος τα διδάχτηκε στα Τυανα από τους γονείς του.Οταν ήταν 14 ετών ο πατέρας του τον έστειλε στην Ελληνική πόλη Ταρσό της Κιλικίας που υπήρχε ονομαστή φιλοσοφική σχόλη την όποια είχαν ιδρύσει οι Αγρειοι.Εκει τον παρέδωσε στον ρήτορα Ευθυδημο.Την Πυθαγόρεια φιλοσοφία διδάχτηκε σε ηλικία 16 ετών από τον φιλόσοφο Ευξενο που καταγόταν από την Ηράκλεια.
Οταν έγινε 20 ετών πέθανε ο πατέρας του και πήγε στα Τύανα όπου τον έθαψε με τα ίδια του τα χέρια επιστρέφοντας στις Αιγές άρχισε να μιμείται τις διατροφικές συνήθειες του Πυθαγόρα σταμάτησε την κρεοφαγία γιατί το κρέας δεν είναι καθαρό και παχαίνει τον νουν την ξυπολυσιά την έκανε στολίδι του φορούσε λινή εσθήτα και άφησε τα μαλλιά του να μεγαλώνουν όσο καιρό ζούσε στα ιερά απέφευγε το κρασί λέγοντας το κρασί είναι καθαρό ποτό άλλα θολώνει τον νουν και την αιθέρια φύση της ψυχής
Στην ιστορία του ο Αμμιανός Μαρκερλίνος γράφει ότι ο Απολλώνιος γεννήθηκε στην περιοχή του ναού του Διός Ασβαμέως των Τυάνων που βρισκόταν κοντά στην ιερή πηγή και και γι αυτό τον αποκαλούσαν γιο του Ασβαμαίου Διός.Μεσα στον ναό αυτόν τοποθετήθηκε αργότερα και ένα άγαλμα του Απολλώνιου.
Στην Δ΄Οικουμενική σύνοδο της Χαλκηδόνας το 451 από τους 630 συνοδικούς 50 επίσκοποι δεν γνώριζαν ούτε γραφή ούτε ανάγνωση αυτό ήταν το πνευματικό επίπεδο των πατέρων που μας επέβαλαν τον χριστιανισμό και γι αυτό μισούσαν την φιλοσοφία.
Ο μαρτυρας Ιουστίνος 100-165 μ χ αναφερει ότι καποιος θεός γκρεμισε τον ανδιαντα του Τυανέα στην Αντιόχεια τον οποίο είχε διαλέξει ένας δαίμονας για να αναγγέλλει τους χρησμούς του και να ενθαρρύνει τον κόσμο να λατρεύει τον Απολλώνιο σαν θεό.
>>>>>>>>
Ο Κεδρηνός αναφέρει στον ανδριάντα του Απολλώνιου στην Αντιόχεια κατοικούσε ένας δαίμονας
Ο Άγιος Τατιανός ο Σύρος 172 μ χ
Ήταν μαθητής του Άγιου Ιουστίνου γνωστός σαν Βαρβαροφιλοσοφος και εχθρός της γνώσης μισεί τους Έλληνες έλεγε επιπόλαιοι Αθηναίοι ο υπερβολικός Διογένης ο ακόλαστος Αριστοκλής ο αδαής Αριστοτέλης ο κομπορρήμων Εμπεδοκλής ο υπερφλίαρος και αυτοδίδακτος Ηράκλειτος είναι στα λόγια μεγαλόστομοι και στην αντίληψη ανόητοι (Τατιανός προς ευαγγελιστές )
Ο Άγιος Αυγουστίνος 354-430 μ χ αδιαφορούσε για την αλήθεια περιφρονούσε την παιδεία και τις τέχνες για τις όποιες έλεγε ότι επιτρέπονται μόνο όταν βοηθούν στην κατανόηση της άγιας γραφής η ερευνά είναι διεστραμμένη και επικίνδυνη ψυχική πορνεία είναι παρέα με τους διαβόλους.Ο δίκαιος θεός θα ευφρανθεί με την εκδίκηση όταν θα πλύνει τα ποδιά του με το αίμα τω άθεων επιστολή 205.
Ο Άγιος Ιερώνυμος 340-420 μ χ είναι γνωστός σαν διορθωτής των ιερών γραφών είναι ο ευσεβής Άγιος που διέφθειρε την 17 ετών Ευστοχία και την εκμεταλλευόταν και τέλος την έκανε άγια εορτάζεται στις 28 Σεπτ.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος 367-407 μ χ υπήρξε και αυτός πολέμιος του Απολλώνιου αν και τον αναγνώριζε σαν μεγάλο φιλόσοφο και τον θεωρούσε ισάξιο του Ζήνωνα του Σωκράτη του Σωκράτη και του Διαγόρα.
Ο Μέγας Βασίλειος είναι εχθρικότατος προς τον Απολλώνιο που αποκαλεί μαγο,αγυρτη,και απατεώνα των Τυανων για τους εθνικούς ειδωλολάτρες έλληνες τους λέει πανουργοι,συκοφαντες,υποκριτες,βλασφημοι,φρενοβλαβεις.
Ο Κλημης Αλεξανδρείας 3 μ χ είναι από τους μεγαλύτερους εχθρούς του Απολλώνιου τον αποκαλεί μαγο,αγυρτη,και όργανο του σατανά τα ιερά τους είναι μύθοι τα μαντεία τους άχρηστα οι χώροι σχολών των παρανοϊκών σοφιστών είναι βέβηλοι χώροι μέχρι το 215 μ χ που πέθανε δεν γνωρίζει τίποτε για την ύπαρξη των ευαγγελίων
Ο Ωριγένης 185-254 μ χ εκκλησιαστικός πατέρας που στον κατά > αποκαλεί τον Απολλώνιο μάγο και φιλόσοφο
Αρνόβιος ο πρεσβύτερος 290 μ χ οι εθνικοί Έλληνες είναι σκυλιά και ξεδιάντροπα γουρούνια
Ο Λακτάντιος 240-320 μ χ διδάσκαλος ρητορικής στην Ρώμη παιδαγωγός των παιδιών του Μ Κων.νου
Μέγας Αθανάσιος 295-373 μ χ έλεγε οι ειδωλολάτρες εθνικοί Έλληνες και οι αιρετικοί είναι παρανοϊκοί ψεύτες άθεοι και μοχθηροί αδαείς και ανόητοι δεν διστάζουν μπροστά σε καμιά νόθευση τρελοί που ζουν στο σκοτάδι και πρέπει να εξοντωθούν ( Αθανάσιος Απολογία Αρειανών ).
Φίρμικος Ματερνός 360 μ χ χριστιανός εκκλησιαστικός πατέρας εντέλλεστε από τον νόμο του παντοδύναμου θεού να καταδιώξετε αμείλικτα με κάθε τρόπο το έγκλημα της ειδωλολατρίας ο θεός σας διατάζει να μην διαφύγει ούτε γιος ούτε αδελφός να στρέψει τη σπάθη της εκδίκησης εναντίον της αγαπημένης σας συζύγου ακόμη και οι φίλοι να καταδιωχτούν με αμείλικτη αυστηρότητα και ο λαός θα ξεσηκωθεί να πάρει τα όπλα για να συντρίψει τα σώματα των ιερόσυλων όλεθρος και καταστροφή επιβάλλεται ακόμα και σε ολόκληρες υπολείπατε άφοβα πανάγιοι αυτοκράτορες τα κοσμήματα των ναών δώστε τα είδωλα των θέων στο νομισματοκοπείο η ρίξτε τα στο χωνευτήρι για να τα λειώσει η φωτιά μετά την καταστροφή των ναών η δύναμη του θεού θα μας οδηγήσει ψηλότερα ( Φίρμικος Ματερνός Επιστολή προς τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο).
Πατριάρχης Αλεξάνδρας Γεώργιος ο Καππαδοκας 361μ χ ήταν βιαστής και βασανιστής γυναικών δολοφονούσε τους συγγενείς των κληροδοτών της εκκλησιάς ώστε να μην προβάλουν αξιώσεις κληρονομίας λήστευε ειδωλολατρικούς ναούς και τους γκρέμιζε για να χτιζεί εκκλησιές
Επίσκοπος Αλεξανδρείας Λούκιος 377 μ χ είχε αδυναμία να ατιμάζει τις μικρές ωραίες χριστιανές γυναίκες ήταν βίαιος και είχε σωματοφύλακες ειδωλολάτρες εάν κάποιες γυναίκες κατήγγειλαν τον βιασμό τους τις συλλάμβανε για συκοφαντία με τους με τους υποτακτικούς του τις ξεγύμνωνε και τις έκανε περιφορά στην πολύ και τις χτυπούσαν στο κεφάλι με ρόπαλο μέχρι που ξεψυχούσαν αναφερόμενοι είναι ο Θεοδώρητος,Ρούφινος,και Σωκράτης.
Πατριάρχης Φώτιος 820-891 μ χ στην Μυριόβιβλο αποκαλεί τον Απολλώνιο μαγο,φαρμακο και τα κηρύγματα του παρωδία ευαγγελίου.
Ιστορικός Δίων Κάσσιους 155-235 μ χ αναφέρεται στο γεγονός της τηλοψίας όπου ο Απολλώνιος είδε από την Έφεσο τον θάνατο του Δομετιανού στη Ρώμη την ώρα που ο απελεύθερος Στέφανος τον δολοφονούσε και τον αποκαλεί μάγο το έτος 1549 μ χ > μεταφραστήκαν στην λατινική γλωσσά το 1549 μ χ στα γαλλικά και το 1680 αγγλικά.
Ο Επισκοπος Γκοντό Βενετίας 17 αιώνας εκκλησιαστικός ιστορικός θεώρει τον Απολλώνιος σαν τον μεγαλύτερο εχθρό της εκκλησιάς οι οπαδοί του Απολλώνιου προσπαθούσαν να τον εμφανίσουν σαν άλλον Χρ(η)στο άλλα ήταν πολύ μικρός για να καταφέρουν να ανατρέψουν τον χριστιανισμό.
Ο Άγιος Κύριλλος ο εμπρηστής του Σεραπείου της Αλεξάνδρειας τον αναφέρει ως τέρας της αποκαλύψεως και όργανο του σατανά ο Κύριλλος ήταν αδίστακτος τοκογλύφος και θέσπισε τη φορολογία των πιστών υπέρ της παναγίας ήταν αισχροκερδής έκανε εξαγορά αμαρτιών θρησκευτικούς εράνους και οικειοποιούνταν τα κληροδοτηματα.Οταν πέθανε μεταξύ των χριστιανών κυκλοφόρησε μια επιστολή που έγραφε >
>>>>>>>>>>>>
Ο Φιλόσοφος Πορφύριος 232-304 μ χ γνώριζε την φιλοσοφία του Απολλώνιου και έλεγε ότι είναι άνδρας στολισμένος με την φιλοσοφία άλλος σε αν αυτόν δεν υπάρχει γνωρίζει πάρα πολλά πράγματα που πρόκειται να γίνουν στο μέλλον είναι ένας επίγειος θεός.
Ο Βόπισκος Φλάβιος η Φλαβινός 240-330 μ χ γράφει ότι ποτέ δεν ξεπέρασε ανάμεσα από τους ανθρώπους και ποτέ δεν υπήρξε θνητος,αγιοτερος,σεβαστοτερος και ευσεβέστερος
Ο Λιβάνος 314-393 μ χ επαινεί τον Έλληνα φιλόσοφο και θεϊκό Απολλώνιο και κατηγορεί τους χριστιανούς για τον εμπρησμό του ναού του Απόλλωνα στη Δάφνη της Αντιόχειας.
Ο Έλληνας ιστορικός Ευνάπιος 346-414 μ χ ήταν αυτός που χρημάτισε ιεροφάντης των Ελευσίνιων μυστηρίων συσχετίζει τον Απολλώνιο με τον Ερμή τον Τρισμέγιστο και τον χαρακτηρίζει άνθρωπο που βρίσκεται κοντά στον θεό.
Ο Φιλόσοφος Ευστάθιος από την Καππαδοκία 340 μ χ εκθειάζει το φαινόμενο της ισχυρής μνήμης του Απολλώνιου όταν αυτός ήταν 100 ετών.
Ο Αμμιανός Μαρκελίνος Ρωμαίος φιλόσοφος μαθητής του Λιβανίου και συμμαθητής του αυτοκράτορα Ιουλιανού γράφει ότι ο Απολλώνιος Τυανέας ήταν εφάμιλλος με τον Σωκράτη τον Πυθαγόρα του Πλωτίνου και άλλων δεν ήταν ένας φιλόσοφος αλά ένας θεός μεταξύ ανθρώπων αγάπησε πολύ την πυθαγόρεια φιλοσοφία και θεϊκότερη των άλλων και την ανέδειξε.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ >>>>>>>>>>>>
Οι συκοφάντες του Απολλώνιου ήταν άτομα χαμηλού επίπεδου αναστήματος αναξιόπιστοι και ψευδολόγοι που τους τύφλωνε ο θρησκευτικός φανατισμός οι ίδιοι έπλασαν το παραμύθι των διωγμών των χριστιανών από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες που δήθεν διήρκεσαν 3 αιώνες και μαρτύρησαν πολλές χιλιάδες μάρτυρες ένα ιστορικό ψέμα που παραποιεί βάναυσα την αλήθεια από την εποχή του Νέρωνα μέχρι του Μ Κων/νου οι ίδιοι οι χριστιανοί με τις πράξεις τους επέβαλαν τους διωγμούς που ήταν βραχύβιοι και κράτησαν συνολικά 5-6 χρόνια και η χριστιανική παραμυθολόγια τα έκανε 3 αιώνες.
Τα δήθεν βασανιστήρια ήταν επινόηση του αιμοσταγούς Κων/νου που υπέβαλε σε αυτά τους αιχμάλωτους του εχθρού από τους πολέμους της Γαλατίας 306-312 ο ίδιος επινόησε της αρένες με τους μονομάχους και τα θηρία στο θέατρο Τρεβήρων ακόμη και οι βάρβαροι αισθανόταν αποτροπιασμό και απέχθεια για την κτηνωδία του χριστιανικού Άγιου στην εποχή του Νέρωνα οι χριστιανοί αποτελούσαν το υπηρετικό προσωπικό του αυτοκράτορα όπως φαίνεται στις πράξεις των απόστολων Προς Φιλιππισίους Δ-22 Σας χαιρετούν όλοι οι Άγιοι ιδίως εκείνοι που είναι μεταξύ των οικιακών του Καίσαρα οι υποτιθέμενοι διωγμοί του Νέρωνα είναι ιστορικά ανύπαρκτοι.
Ο Μάρκος Αυρήλιος 161-180 μ χ το ετος 177 κήρυξε τον διωγμό της αίρεσης των χριστιανών για εγκληματικές πράξεις κατά της Ρώμης καταδίωξε τους υπευθύνους και συμφώνα με τα χριστιανικά μαρτυρολογία στον διωγμό αυτό υπήρξαν 48 μάρτυρες ο Ευσέβιος τους ανεβάζει σε χιλιάδες.Αχιλλέας Πηλείδης.
http://www.theseus-aegean.blogspot.gr/2012/12/blog-post_7.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου