Εισαγωγη
Η μουσική
πάντοτε είχε σημαντική θέση στον
πολιτισμό των Ελλήνων, όπως και κάθε λαού άλλωστε. Ο ρόλος και η σημασία της,
όμως, παρουσίαζε διακυμάνσεις κατά τις διάφορες εποχές. Οι διακυμάνσεις αυτές
αφορούν, κυρίως, το ποιόν και την αξία της μουσικής στην ελληνική κοινωνία, ή
με άλλα λόγια, τον τρόπο και τον σκοπό για τον οποίο οι Έλληνες χρησιμοποίησαν
την μουσική ανά τους αιώνες, δίχως η παρουσία της να παύσει ποτέ να συνοδεύει
τον πολιτισμό τους. Η μουσική στον Ελλαδικό χώρο έγινε αντικείμενο διαλεκτικής
διαδικασίας, έρευνας και διαμάχης μεταξύ στοχαστών και ερευνητών. Τέθηκε στο
μικροσκόπιο του ορθού λόγου, γεγονός που συνιστά κάτι το ξεχωριστό το οποίο και
χαρακτηρίζει την ελληνικότητα[1].
Στην παρούσα
εργασία επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον στην αρχαία εποχή, αντλώντας τις
πληροφορίες μας μέσα από τα φιλολογικά κείμενα αρχαίων συγγραφέων που
αναφέρονται στον τρόπο χρήσεως της μουσικής από τους Αρχαίους Έλληνες. Γι’ αυτό
στην πρώτη ενότητα θα
