Η Γέφυρα του Ξηροκαμπίου
Δεκαπέντε χιλιόμετρα νότια της
Σπάρτης, στον κάμπο της Λακεδαίμονος και πολύ κοντά στους πρόποδες του Ταϋγέτου
βρίσκεται η κωμόπολη του Ξηροκαμπίου, αντίθετα με την ονομασία του, είναι μια
πανέμορφη κωμόπολη «πνιγμένη στο πράσινο». Στην έξοδο του φαραγγιού του
Ανακώλου, του οποίου ρέει ο ποταμός Ερασίνος (Ρασίνα), ο επισκέπτης μένει
έκθαμβος στο αντίκρισμα ενός γεφυριού που ενώνει τις 2 όχθες, ηλικίας 2.000
χρόνων, ανεπανάληπτης πραγματικά δομικής κατασκευής και μοναδικού στην Ελλάδα
και Ευρώπη εν ενεργεία. Το γεφύρι του Ξηροκαμπίου είναι της ύστερης
ελληνιστικής περιόδου.
Kατά
την τοπική παράδοση αναφέρονται 3 μύθοι για το γεφύρι:
Ο 1ος μύθος αναφέρει ότι: από το γεφύρι αυτό
πέρασε ο Πάρις, γιος του Πριάμου με την ωραία Ελένη του Μενέλαου,
κατευθυνόμενοι προς την νησίδα Κρανάη του Γυθείου, απ’ όπου απέπλευσαν προς
Τροία.
Ο 2ος μύθος αναφέρει ότι: από το ίδιο γεφύρι
πέρασε ερχόμενος από την Καρδαμύλη μέσα από τον Ταΰγετο, ο γιος του Αχιλλέα,
Πύρρος ή αλλιώς Νεοπτόλεμος για να πάει στην Σπάρτη